یکشنبه 30 اردیبهشت 1403
| English
دوره 26، شماره 1 - ( بهار 1399 )
جلد 26 شماره 1 صفحات 101-76 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Baghani E, Fata L, Salehi M, Hassani F. Prediction of Suicide Ideation Based on the Attentional Bias in Clinical and Non-clinical Populations. IJPCP 2020; 26 (1) :76-101
URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-3064-fa.html
URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-3064-fa.html
باغانی الهام، فتی لادن، صالحی مهدیه، حسنی فریبا. پیش‌بینی تفکر خودکشی بر اساس سوگیری توجه در جمعیت بالینی و غیربالینی. مجله روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران. 1399; 26 (1) :76-101
الهام باغانی1 
، لادن فتی 2، مهدیه صالحی1 ، فریبا حسنی1
، لادن فتی 2، مهدیه صالحی1 ، فریبا حسنی1
1- گروه روانشناسی عمومی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- گروه روانشناسی عمومی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، ladanfata.phd@gmail.com
2- گروه روانشناسی عمومی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، ladanfata.phd@gmail.com
چکیده: (2229 مشاهده)
اهداف: پیش‌بینی تفکر خودکشی بر پایه سوگیری توجه در جمعیت بالینی و غیربالینی هدف پژوهش حاضر بود.
مواد و روش ها: شرکت‌کننده‌ها 120 نفر (77 زن و 43 مرد، دامنه سنی 40-18 سال) به صورت هدفمند در قالب سه گروه بالینی خودکشی، بالینی غیرخودکشی و غیربالینی انتخاب شدند (هر گروه 40 نفر) و در سنجش‌های آزمون استروپ خودکشی (SST) و مقیاس افکار خودکشی بک (BSS) شرکت کردند. سه شاخص سوگیری توجه متشکل از زمان واکنش، تداخل زمان و نسبت تداخل محاسبه شد و داده‌ها با استفاده از آزمون تی جفت‌شده، ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون چندگانه در سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شدند.
یافته ها: بین میانگین زمان واکنش در انواع استروپ (مثبت، منفی و خودکشی) در مقایسه با استروپ خنثی تفاوت معنادار مشاهده نشد (0/05>P). تفکر خودکشی تنها با زمان واکنش کل نمونه در استروپ هیجانی مثبت (0/001>r=32/0 ، P)، استروپ هیجانی منفی (0/01>r=0/27 ، P) و استروپ خودکشی (0/01>r=0/28، P) و با تداخل زمان گروه غیربالینی در استروپ خودکشی (0/05>r=0/33، P) همبستگی معنادار داشت و در باقی موارد، روابط بین متغیرها از لحاظ آماری معنادار نبودند (0/05>P). تحلیل رگرسیون بر اساس داده‌های کل نمونه نشان داد که سن (253/0-=β)، جنسیت (0/233=β)، داشتن شرایط بالینی (0/242=β) و اقدام اخیر به خودکشی (0/424=β) با تبیین 44 درصد از تغییرات، تعیین‌کننده‌های معنادار تفکر خودکشی هستند و شاخص‌های مربوط به سوگیری توجه نقشی در پیش‌بینی تفکر خودکشی نداشتند (0/05>P).
نتیجه گیری: به نظر می‌رسد که بروز سوگیری توجه در قبال اطلاعات مرتبط با خودکشی تابع شرایط بالینی نبوده و همبستگی سوگیری توجه و تفکر خودکشی از الگوی معینی تبعیت نمی‌کنند. عواملی نظیر سن، جنسیت، شرایط بالینی و سوابق رفتارهای خودکشی‌گرایانه گذشته تعیین‌کننده‌های مهم تفکر خودکشی به شمار می‌روند، اما شاخص‌های سوگیری توجه ممکن است نقش تعیین‌کننده‌ای در پیش‌بینی تفکر خودکشی نداشته باشند.
مواد و روش ها: شرکت‌کننده‌ها 120 نفر (77 زن و 43 مرد، دامنه سنی 40-18 سال) به صورت هدفمند در قالب سه گروه بالینی خودکشی، بالینی غیرخودکشی و غیربالینی انتخاب شدند (هر گروه 40 نفر) و در سنجش‌های آزمون استروپ خودکشی (SST) و مقیاس افکار خودکشی بک (BSS) شرکت کردند. سه شاخص سوگیری توجه متشکل از زمان واکنش، تداخل زمان و نسبت تداخل محاسبه شد و داده‌ها با استفاده از آزمون تی جفت‌شده، ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون چندگانه در سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شدند.
یافته ها: بین میانگین زمان واکنش در انواع استروپ (مثبت، منفی و خودکشی) در مقایسه با استروپ خنثی تفاوت معنادار مشاهده نشد (0/05>P). تفکر خودکشی تنها با زمان واکنش کل نمونه در استروپ هیجانی مثبت (0/001>r=32/0 ، P)، استروپ هیجانی منفی (0/01>r=0/27 ، P) و استروپ خودکشی (0/01>r=0/28، P) و با تداخل زمان گروه غیربالینی در استروپ خودکشی (0/05>r=0/33، P) همبستگی معنادار داشت و در باقی موارد، روابط بین متغیرها از لحاظ آماری معنادار نبودند (0/05>P). تحلیل رگرسیون بر اساس داده‌های کل نمونه نشان داد که سن (253/0-=β)، جنسیت (0/233=β)، داشتن شرایط بالینی (0/242=β) و اقدام اخیر به خودکشی (0/424=β) با تبیین 44 درصد از تغییرات، تعیین‌کننده‌های معنادار تفکر خودکشی هستند و شاخص‌های مربوط به سوگیری توجه نقشی در پیش‌بینی تفکر خودکشی نداشتند (0/05>P).
نتیجه گیری: به نظر می‌رسد که بروز سوگیری توجه در قبال اطلاعات مرتبط با خودکشی تابع شرایط بالینی نبوده و همبستگی سوگیری توجه و تفکر خودکشی از الگوی معینی تبعیت نمی‌کنند. عواملی نظیر سن، جنسیت، شرایط بالینی و سوابق رفتارهای خودکشی‌گرایانه گذشته تعیین‌کننده‌های مهم تفکر خودکشی به شمار می‌روند، اما شاخص‌های سوگیری توجه ممکن است نقش تعیین‌کننده‌ای در پیش‌بینی تفکر خودکشی نداشته باشند.
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1398/5/20 | پذیرش: 1398/9/20 | انتشار: 1399/1/13
دریافت: 1398/5/20 | پذیرش: 1398/9/20 | انتشار: 1399/1/13
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران
تهران، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ایران
تلفن دانشگاه : 02166506899
تلفن ناشر : 02145355000 - 02145355555
وبسایت: http://ijpcp.iums.ac.ir
ایمیل: ijpcp@iums.ac.ir
