چکیده

هدف: این پژوهش با هدف تعیین میزان شیوع و شدت افسردگی و اضطراب در بیماران بستری در بخش‌های داخلی و جراحی و تعیین همبسته‌های جمعیتی این اختلال انجام گردیده است.

روش: 250 نفر از بیماران بستری در بخشهای داخلی و جراحی بیمارستانهای شماره یک و شهید باهنر دانشگاه علوم پزشکی کرمان طی دوره 4 ماهه که به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده بودند با استفاده از پرسشنامه‌ای شامل 23 ماده مربوط به ابعاد افسردگی و اضطراب از پرسشنامه (SCL-90-R) مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌های پژوهش با کمک آزمون آماری t ، تحلیل واریانس، آزمون آنووا، توکی و آزمون خی‌دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها : بررسی میزان شیوع افسردگی نشان داد که در بخش داخلی زنان با 71% ابتلاء به افسردگی، بیشترین میزان شیوع و بخش جراحی مردان با 39% ابتلا به افسردگی، کمترین میزان شیوع را دارند. متوسط میزان شیوع افسردگی در بخشهای مختلف 6/53% بود. بیشترین میزان شیوع اضطراب در بخش داخلی زنان (65%) و کمترین میزان اضطراب در بخش جراحی مردان (39%) بوده است. میانگین میزان شیوع اضطراب در بخشهای مختلف 4/50% بود. صرف‌نظر از جنس، افسردگی و اضطراب در بخشهای داخلی شایعتر از بخشهای جراحی بوده است. و همچنین تفاوت میان شیوع اضطراب در بخشها نیز از نظر آماری معنی‌دار است و شیوع اضطراب نیز در بخشهای داخلی بیش از بخشهای جراحی است.

نتیجه: اضطراب و افسردگی در مردان و زنان بستری بیش از جمعیت عمومی و در زنان بستری در بخش داخلی بیش از سایر گروه‌ها بود.