هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه دختران فراری و غیرفراری در ابعاد دلبستگی، تنظیم هیجانی و شیوه‌های مقابله انجام شد. روش: نمونه پژوهش شامل 90 نفر (45 دختر فراری و 45 نفر گروه کنترل) بود که به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به پرسش‌نامه دلبستگی به والدین و همسالان (IPPA)، مقیاس مشکل در تنظیم هیجانی (DERS) و مقیاس مقابله نوجوانان (ACS) پاسخ دادند. داده‌ها با آزمون t مستقل و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: دختران فراری در ابعاد دلبستگی و تنظیم هیجانی با گروه کنترل تفاوت  معنی‌دار داشتند (01/0p<). همچنین در شیوه‌های مقابله، در خرده‌مقیاس‌های حل مسأله کارآمد و کنارآمدن نابارور میان دو گروه تفاوت معنی‌دار وجود داشت (01/0p<). نتیجه‌گیری: یافته‌ها بر اهمیت ابعاد دلبستگی، تنظیم هیجانی و شیوه‌های مقابله در پدیده فرار دختران از منزل تأکید دارد.