هدف: رویدادهای استرس‏زا، شیوه‏های مقابله‏ای و نگرش فرد به زندگی از عوامل مهم گرایش به وابستگی به مواد دانسته شده‏اند. هدف از انجام این پژوهش بررسی الگوی مقابله با استرس و نگرشهای ناسالم در معتادین مراجعه‏کننده به‏ مرکز بهزیستی مشهد و مقایسه آن با گروه گواه بوده است. روش: در این بررسی 50 مرد معتاد به مواد مخدر که به روش‏ تصادفی ساده انتخاب شده بودند با 50 نفر از مردان سالم که از نظر سن، تحصیلات، شغل و وضعیت درآمد با گروه معتاد همتاسازی شده بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند. ابزارهای سنجش را در این بررسی پرسشنامه پاسخهای مقابله‏ای و مقیاس‏ نگرشهای ناسالم تشکیل داده‏اند. یافته‏ها: نتایج نشان داد که در هنگام برورز مشکل، معتادین کمتر از آزمودنیهای گروه گواه از روشهای حل مسئله، ارزیابی شناختی و جلب حمایت اجتماعی بهره می‏گیرند. آنان بیشتر روشهای جسمانی کردن و مهار هیجانی را به کار می‏بردند و دارای نگرشهای ناسالم بیشتری نسبت به گروه گواه هستند. این بررسی نشان داد که شناخت‏ درمانی و روشهای آموزش سازگاری می‏تواند در پیشگیری اولیه و ثانویه بیماران مؤثر باشد.