هدف: این پژوهش برای بررسی این فرضیه که شیوع نشانههای عصب شناختی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیای پارانوئید کمتر از غیر پارانوئید است و بررسی رابطه نشانههای عصب شناختی با آسیبشناختی با آسیبشناسی روانی و دارو انجام شده است. روش: 40 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا (20 مرد و 20 زن) و 15 نفر افراد عادی که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شده بودند مورد ارزیابی قرار گرفتند.20 نفر از این بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیای پارانوئید و 20 نفر مبتلا به انواع غیر پارانوئید بودند. بیماران از نظر نشانههای عصب شناختی، آسیبشناسی روانی و مقدار مصرف دارو بر اساس دوز معادل کلرپرومازین بررسی شدند. یافتهها: میانگین نمرات نشانههای عصب شناختی در گروه گواه کمتر از گروه بیماران و میانگین نمرات نشانههای عصب شناختی در بیماران غیر پارانوئید بیشتر از بیماران پارانوئید بود. نشانههای عصب شناختی با نشانههای منفی رابطه معنیدار داشت. از تمام حوزههای عملکردی عصبی تنها نمره کل با نشانههای مثبت رابطه معنیدار داشت و نشانههای عصب شناختی با اختلال فرم تفکر و مقدار مصرف دارو رابطه معنیدار نداشت. نتیجه: نشانههای عصبشناختی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا یک اختلال اولیه هستند؛ در انواع غیر پارانوئید بیشتر از پارانوئید دیده میشوند؛ تحت تأثیر داروهای ضد پسیکوز قرار نمیگیرند؛ بیشتر با علایم منفی رابطه معنیدار دارند و با اختلال فرم تفکر رابطه ندارند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |