اینترنت، یک منبع رو به گسترش ارتباطات است که تأثیر آن بر پزشکی آغاز شده و پیش‌بینی می‌شود بر روانپزشکی نیز تأثیر زیادی بگذارد. از این رو آگاهی روانپزشکان از مفاهیم اساسی و چهارچوب نظری آن ضروری به نظر می‌رسد. در این نوشتار با استفاده از یک الگوی چهار لایه، اجزاء اینترنت و چگونگی کار این اجزاء با هم برای ایجاد ارتباط توضیح داده می‌شود. برخی از کاربردهای عملی این الگو، کاربردهای بالقوه اینترنت در آینده و برخی از مشکلاتی که استفاده از آن بوجود خواهد آورد، تشریح می‌شود. از چهار لایه یاد شده، سه لایه پایینی دربرگیرنده سخت افزارها و روشهای ارسال اطلاعات است. لایه چهارم به تعاملهای انسانی مربوط می‌شود. اینترنت امکانات بالقوه زیادی برای آموزش روانپزشکی، مراقبت بالینی، پژوهش و اجرا دارد، اما در رابطه با چشمداشتهای شخصی و سازمانی انعطاف پذیری بیتشری لازم است .این تغییرات به سرعت، پراکندگی، حجم، خصوصی بودن و دوام اطلاعات مربوط می‌شود. رشد اینترنت و فن آوریهای خبررسانی وابسته به آن اجتناب ناپذیر است و کاربردهای فنی و اجتماعی متفاوتی دارد. ما روانپزشکان باید همچنان انتقال دهندگان موثر اطلاعات باقی بمانیم و با مهارتها و نقشهای نوین، به وظیفه شغلی خود به بهترین شیوه عمل کنیم و خود را با یک دنیای متغیر سازگار کنیم.