هدف:این بررسی با هدف بازبینی چگونگی راه اندازی نخستین تجربه آزمون ساختاریافته عینی- بالینی (OSCE) روانپزشکی و نیز بررسی میزان رضایتمندی از این شیوه در مقایسه با روشهای رایج انجام آزمونهای شفاهی روانپزشکی از سوی دستیاران، استادان و بیماران استانداردشده انجام شده است.
روش:22 دستیار سال آخر روانپزشکی در نُه ایستگاه با حضور هشت بیمار استانداردشده و یک ایستگاه جمعبندی ارزیابی شدند. زمان هر ایستگاه 12 دقیقه بود. در هر کدام از این ایستگاهها دو ارزیاب بهطور مستقل به ارزیابی دستیار بر پایه جدولهای نمرهدهی تعیینشده پرداختند. پس از آزمون از استادان، دستیاران و بیماران استانداردشده نظرسنجی شد. این نظرخواهی سه هفته بعد و بیدرنگ پس از انجام آزمون دانشنامه تخصصی شفاهی از همین دستیاران انجام شد.
یافتهها:دستیاران زمان ایستگاهها، اطلاعات ارایهشده پیش از آزمون و توانایی آزمون در برآورد توانمندیهای دستیار را خوب توصیف کردند. 75% دستیاران رضایت خود را از حضور در چنین آزمونی ابراز داشتند. بیشتر دستیاران آزمون رایج دانشنامه شفاهی را خالی از جنبههای عدالتمندانه، عینیت و حتی شباهت به فضای واقعی بالینی گزارش کردند. استادان ارزیابیکننده نیز هدفهای ایستگاهها، زمان و عملکرد بیماران استانداردشده را خوب گزارش کردند. بیماران استانداردشده نیز تمایل خود را برای حضور دوباره در چنین تجربهای ابراز نمودند.
نتیجهگیری:برگزاری رضایتبخش و دقیق آزمون OSCE رضایت شرکتکنندگان (دستیاران)، ارزیابها ( استادان) و بیماران استانداردشده را به دنبال دارد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |