چکیده

مقدمه: نظر به پیامدهای زیانبار بیش‌فعالی در زندگی اجتماعی و فردی، این پژوهش با هدف همه‌گیرشناسی اختلال بیش‌فعالی و اختلال سلوک در کودکان دبستانی 7 تا 11 ساله شهرستان سیرجان انجام شد.

روش:�این پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی و جامعه پژوهش، دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهر سیرجان در سال تحصیلی 79-1378بودند. آزمودنی‌ها را 322 پسر و 334 دختر تشکیل دادند. نمونه‌گیری به‌روش خوشه‌ای- تصادفی  انجام شد. داده‌ها به‌کمک پرسش‌نامه راتر گردآوری و به‌کمک آزمون آماری²c، تحلیل واریانس و آزمون t تحلیل شدند.

یافته‌ها:�اختلال بیش‌فعالی با کمبود توجه در هر دو پرسش‌نامه آموزگار و پرسش‌نامه والدین در پسران 6/8% و در دختران 78/7% بود. پرسش‌نامه والدین راتر میزان اختلال سلوک را در دختران 7/8% و در پسران 1/13% نشان داد. تفاوت میزان شیوع در دو جنس از نظر آماری معنی‌دار بود. نتایج به‌دست آمده از پرسش‌نامه آموزگار نیز میزان اختلال سلوک را در دختران 5/19% و در پسران 3/29% نشان داد.

نتیجه‌گیری: به‌طور کلی میزان شیوع اختلال بیش‌فعالی با کمبود توجه و اختلال سلوک در دانش‌آموزان دبستانی مورد بررسی بالاست و با یافته‌های سایر بررسی‌ها هم‌سویی دارد.