به نظر میرسد کووید-19 بر زندگی افراد تأثیر گستردهای گذاشته باشد، زیرا تقریباً بر تمام زمینههای عملکرد انسان مؤثر بوده است. اختلالات خواب، اختلالات خوردن، استرس، اضطراب، و افسردگی به وجود آورده است. بهدلیل افزایش سطح بیماری، خطر مرگ و محدودیتهایی چون محدودیت شدن سفر، فاصلهگذاری فیزیکی و انزوا، به سایر مسائل مربوط به سلامت روان نیز منجر شده است. این مسئله درمجموع، نیاز به حمایت از سلامت روان را در هم در میان مردم و هم شاغلین فعال و درگیر در همهگیری را افزایش داد.
درمان شناختی-رفتاری بهعنوان یک درمان امیدوارکننده برای حمایت از بیماران مبتلا به اختلالات روانی مختلف ازجمله افسردگی، اضطراب، اختلال خوردن و غیره شناخته میشود. مطالعات اخیر بر ارزیابی ابزارهای روانشناختی حمایتکننده از سلامت روان در میان افرادی که در زمان همهگیری کووید-19 زندگی میکردند [
1-3] و مقابله با اختلالات روانی مختلف [
4-6] متمرکز بودند، درحالیکه محققان دیگر روابط بین درمان شناختی-رفتاری، تابآوری، رفاه و کووید-19 را بررسی میکردند[
7، 8]. دیویس و همکاران [
9] بر اهمیت افشای عاطفی تأکید کردند، حال آنکه دارمادی و راسلی [
10] مدیریت مسائل روانی و پزشکی در طول همهگیری کووید-19 را به یک اندازه مهم دانستند.
اهمیت پذیرش درمان شناختی-رفتاری برای موفقیت درمان بیخوابی [
5،
11] و اثربخشی یک نرمافزار بهعنوان یک ابزار مؤثر درمانی حمایتکننده از درمان شناختی-رفتاری در درمان بیخوابی مزمن نیز مورد بررسی قرار گرفت [
12]. درمان شناختی-رفتاری آنلاین در بهبود کیفیت خواب کارکنان مراقبتهای بهداشتی مؤثر [
13] و در بهبود تابآوری در بین افراد مبتلا به بیخوابی در زمان کووید-19، کارآمد ارزیابی شد [
14].
مطالعه والر و همکاران [
6] ایدههایی در مورد چگونگی اعمال سلامت از راه دور برای حمایت از افراد مبتلا به اختلالات خوردن ارائه کرد. براون و همکاران [
15] هم در مطالعه خود محدودیتهای اجتماعی، محدودیتهای عملکردی و محدودیتهای دسترسی به خدمات سلامت روان را بهعنوان مشکلات اصلی زندگی افراد تحت تأثیر کووید-19 شناسایی کردند.
کوتوریر و همکاران [
16]، اختلالات خوردن را در بین جوانان در طول همهگیری بررسی کردند و توصیههایی را برای مراقبان در استفاده از درمان شناختی-رفتاری خودیاری ارائه کردند. پژوهش واینر و همکاران [
17] براساس یک درمان شناختی-رفتاری آنلاین، کاهش علائم استرس، افسردگی، بیخوابی و اختلال استرس پس از سانحه را در میان کارکنان مراقبتهای بهداشتی در طول کووید-19 نشان داد که با بهبود سلامت روانی آنها همراه بود [
18]. درمان شناختی-رفتاری در میان بیماران مبتلا به کووید-19 که افسردگی و اضطراب را تجربه میکردند، مفید و مؤثر شناخته شد [
1،
19].
یکی از توسعهیافتهترین علائق تحقیقاتی، امکانسنجی درمان شناختی-رفتاری در طول همهگیری کووید-19 است. بیان شد که درمان شناختی-رفتاری یک مداخله مؤثر برای مقابله با مسائل روانی در طول بحران همهگیر [
20-22] و درمان خودکشی [
23] است. راجاگوپال و همکاران [
24] استفاده از هوش مصنوعی را در استفاده از درمان شناختی-رفتاری برای بهبود سلامت روان در کووید-19 مورد مطالعه قرار دادند. کریگ و همکاران [
25] تغییر مهارتهای بالینی به حالت مجازی را در حین استفاده از درمان شناختی-رفتاری با جوانان بررسی کردند و مارتیننگو و همکاران [
26] بر اپلیکیشنهای درمان شناختی-رفتاری خود هدایتشونده متمرکز شدند. آن ها اظهار کردند که کمتر از 20 درصد از این اپیکیشنها اطلاعات مربوط به کووید-19 را ارائه میدهند.
بهطور خلاصه تحقیقات موجود، اهمیت کاوشها و تحلیلهای بیشتر را برای بهبود پشتیبانی درمان شناختی-رفتاری موجود برای افرادی که در معرض همهگیری کووید-19 قرار دارند، نشان میدهد. تحقیقات بیشتری برای بررسی امکانسنجی، کارایی، مقبولیت و اثربخشی نسبی اشکال مختلف درمان شناختی-رفتاری از راه دور، اثربخشی رواندرمانیهای از راه دور و اثرات درمان شناختی-رفتاری در مقابله با استرسهای زندگی در سالها پس از پایان درمان مورد نیاز است. اینکه چگونه میتوان نرخ مشارکت و پایبندی در مداخلات دیجیتال را بهینه کرد، موضوعی است که مطالعات آینده باید آن را بررسی کنند. آنها همچنین باید بتوانند در توسعه و آزمایش مداخلات مبتنی بر درمان شناختی-رفتاری برای ایجاد انعطافپذیری در میان افرادی که با موقعیتهای چالشبرانگیز مواجه هستند، کمککننده و موثر باشند.