اهداف این پژوهش با هدف بررسی تأثیر ادراک‌شده حملات تروریستی بر اضطراب مرگ، ازنظر احساس وحشت، فقدان کنترل و میزان درمعرض قرار گرفتن انجام شده است. همچنین این پژوهش با هدف بررسی اثر تعدیل‌کنندگی ویژگی‌های تاب‌آوری و باورهای مذهبی صورت گرفته است.
مواد و روش ها در این مطالعه 359 نفر دانشجو (159 نفر که مستقیماً در معرض حملات تروریستی بودند و 200 نفر با تجربه‌ غیرمستقیم) به‌عنوان نمونه انتخاب شدند که در رده سنی 15 تا 22 سال قرار گرفتند. آن‌ها از دانشگاه شهر اسلام آباد و روالپندی پاکستان انتخاب شدند. 223 نفر از شرکت‌کنندگان مرد بودند با میانگین سنی 18/97 و انحراف معیار 2/48 وتعداد 136 نفر از مشارکت‌کنندگان زن بودند با میانگین سنی 18/53 و انحراف معیار 2/68. داده‌ها با استفاده از مقیاس تأثیرات ادراک‌شده حملات تروریستی، مقیاس اضطراب مرگ، مقیاس تاب‌آوری بزرگسالان و نیز پرسش‌نامه‌ دینداری گردآوری و از روش پژوهش کیفی استفاده شد. داده‌های گردآوری‌شده با نرم‌افزار SPSS نسخه 23 تحلیل شدند. در ضمن توصیف آماری، تحلیل همبستگی و تعدیل نیز انجام داده شد.
یافته ها نتایج تحلیل همبستگی نشان داد تأثیر ادراک‌شده حملات تروریستی (ازنظر وحشت، عدم کنترل و میزان درمعرض قرار گرفتن) به‌طور مثبت و معناداری (0/001≥P) با اضطراب مرگ در بین هر دو گروه -با تجربه‌ مستقیم و غیرمستقیم- مربوط است. گرچه افرادی که مستقیماً در معرض قرار گرفته بودند، نسبت به گروه دوم ترس از مرگ کمتری داشتند. اعتقادات مذهبی و ویژگی‌های تاب‌آوری تأثیر تعدیل‌کننده‌ای بر ارتباط میان تأثیر ادراک‌شده حملات تروریستی و اضطراب مرگ داشتند.
نتیجه گیری براساس یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت که اعتقاد به آخرت، حضور خداوند و مقاومت و مقابله می‌تواند اضطراب مرگ را در افرادی که مستقیماً در معرض قرار گرفته بودند، نسبت به آن‌هایی که تجربه مستقیم نداشتند، کاهش دهد.