چکیده

هدف: در این پژوهش رابطه آلکسی‌تیمیا با سبک‌های ابراز هیجان (ابرازگری هیجانی، کنترل هیجانی و دوسوگرایی در ابرازگری هیجانی) و سلامت عمومی‌در دانشجویان و نقش جنسیت در بروز آلکسی‌تیمیا بررسی شده است.

روش: در این پژوهش210 دانشجو (105 زن و 105 مرد) به شیوه نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای از میان دانشجویان دانشگاه گیلان انتخاب و به‌کمک مقیاس آلکسی‌تیمیای تورنتو و پرسش‌نامه‌های ابرازگری هیجانی، کنترل هیجانی، دوسوگرایی در ابرازگری هیجانی و سلامت عمومی ‌ارزیابی شدند. داده‌ها به‌کمک روش‌های آمار توصیفی، آزمون آماری t ، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تحلیل شدند.

 یافته‌ها: آلکسی‌تیمیا با تمام زیرمقیاس‌های کنترل هیجانی ارتباط معنی‌دار دارد، به طوری که با بازداری هیجانی و نشخوار رابطه مثبت معنی‌دار (01/0>p ) و با کنترل پرخاشگری و کنترل خوش‌خیم رابطه منفی معنی‌دار (01/0>p ) نشان داد. هم‌چنین آلکسی‌تیمیا با سبک دوسوگرایی در ابرازگری هیجانی رابطه مستقیم معنی‌دار داشت (01/0>p ). آلکسی‌تیمیا با نمره کل پرسش‌نامه سلامت عمومی‌ نیز رابطه معنی‌دار نشان داد. میان زنان و مردان دانشجو از نظر میزان آلکسی‌تیمیا تفاوت معنی‌داری دیده نشد.

نتیجه‌گیری: از میان آلکسی‌تیمیا و سبک دوسوگرایی در ابرازگری هیجانی، آلکسی‌تیمیا تبیین‌کننده قوی‌تری برای واریانس سلامت عمومی‌ است. افزایش آلکسی‌تیمیا با کاهش سلامت عمومی ‌همراه است.