هدف: این پژوهش با هدف بررسی وضعیت مهارت‌های ارتباطی و تطابقی در معتادان مقیم مرکز اجتماع درمان مدار و ارتباط میان نمره‌ی مهارت‌های ارتباطی و نمره‌ی مهارت‌های تطابقی انجام شده است.

روش: در این بررسی توصیفی – تحلیلی، 25 نفر از معتادان مرد مقیم مرکز اجتماع درمان مدار تهران مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد (سم‌زدایی شده) به کمک چک لیست عملکرد تطابقی که از سه مقوله‌ی ”مقابله‌ی متمرکز بر حل مسأله“، ”مقابله‌ی متمرکز بر هیجان“ و ”مقابله‌ی کمتر مؤثر و غیرسودمند“ تشکیل شده و آزمون ارزیابی مهارت‌های ارتباطی و تعاملی که به‌صورت مشاهده‌ای انجام شده است و شامل سه بخش «ویژگی‌های جسمانی»، «مبادله‌ی اطلاعات» و «روابط و مناسبات» می‌باشد، ارزیابی شدند. از  روش آماری همبستگی پیرسون بهره گرفته شد.

یافته‌ها: این بررسی نشان داد که میانگین نمره‌ی مقابله‌ی متمرکز بر حل مسأله، بالاتر از میانگین نمره‌ی مقابله‌ی متمرکز بر هیجان و مقابله‌ی کمتر مؤثر و غیرسودمند می‌باشد. میانگین نمره‌ی مهارت‌های ارتباطی بسیار بالابود. هم‌چنین رابطه‌ی معنی‌داری میان بخش‌های فهرست مهارت‌های تطابقی و آزمون ارزیابی مهارت‌های ارتباطی و تعاملی به‌دست نیامد.

نتیجه: مهارت‌های ارتباطی در معتادان در سطح مناسب و قابل قبولی است و به‌نظر نمی‌رسد این گروه، هر چند که نماینده‌ی کاملی از جمعیت سوء‌مصرف کنندگان مواد مخدر نمی‌باشند، از نظر مهارت‌های ارتباطی دچار مشکلات مهمی باشند. این موضوع در برنامه‌ریزی محتوای آموزش مهارت‌های زندگی دارای اهمیت است و بهتر است برای این گروه از بیماران، شیوه‌های مناسب‌تری برای بهبود عملکرد تطابقی به کار گرفته شود.