هدف: این پژوهش با هدف بررسی نقش داروی نالترکسون و ارتباط آن با عوامل جمعیتشناختی و روانشناختی در پیشگیری از عود در بیماران وابسته به موادافیونی پس از مرحلهی سمزدایی انجام شده است.
روش: در این بررسی مقطعی 107 بیمار مرد وابسته به مواد افیونی که دورهی سم زدایی را در بخش دوگانهی بیمارستان شهید بهشتی کرمان گذرانده بودند، در زمینهی مصرف نالترکسون آموزش دیدند و یک ماه و سه ماه پس از ترخیص از بیمارستان، بهکمک تماس تلفنی دربارهی تداوم مصرف آن پیگیری شدند. ویژگیهای جمعیت شناختی نمونهی مورد بررسی بهکمک یک پرسشنامهی جمعیتشناختی و ویژگیهای روان شناختی آنها بهکمک پرسشنامهی SCL-90-R پیش از آغاز علایم ترک بررسی شدند.
یافتهها: میانگین سنی بیماران مورد بررسی 86/7± 75/33 سال بود. با افزایش میزان تحصیلات، مدت زمان مصرف داروی نالترکسون نیز افزایش یافت. 1/27% بیماران کمتر از یکماه، 8/59% یکماه و 1/13% سه ماه کامل دارو را مصرف نمودند. همهی مقیاس های آزمون SCL-90-R در بیماران گروه اول بهطور معنیداری از دو گروه دیگر بیشتر بود.
نتیجه: تجویز نالترکسون برای بیماران تحصیل کرده سودمندتر است. همراه نمودن درمان دارویی با درمانهای غیردارویی میتواند باعث افزایش زمان مصرف نالترکسون گردد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |