هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی آسیب­های حافظه ­کاری در افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بود. روش:  بیست و پنج بیمار مبتلا به اختلال افسردگی اساسی که بر پایه ملاک‌های تشخیصی DSM-IV دچار این اختلال تشخیص داده شدند، با 25 نفر گروه گواه بهنجار از نظر جنس، سن و میزان تحصیلات همتاسازی شدند. هر دو گروه سیاهه افسردگی بک را تکمیل نموده و برای بررسی عملکرد حافظه ­کاری آنها، دو مقیاس «فراخنای حافظه ارقام وکسلر بزرگسالان» و «آزمون گام به گام جمع بندی توالی شنیداری» (PASAT) به‌کار برده شد. یافته‌ها: آزمون t  برای گروه‌های مستقل، نشان داد که عملکرد آزمودنی‌های افسرده در هر دو آزمون حافظه ضعـیف­تر از عملـکرد گروه گواه است (001/0p<). ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون نشان داد که بین عملکرد در آزمون‌های حافظه ­کاری و میزان افسردگی همبستگی منفی معنی­دار وجود دارد (001/0p<). نتیجه­گیری: افسردگی با تخریب در عملکرد حافظه ­کاری همراه است و با افزایش شدت نشانه‌های افسردگی، میزان تخریب نیز افزایش می­یابد.