هدف:  بررسی رابطه عوامل و وجوه الگوی پنج‌عاملی شخصیت با شادکامی، سلامت روانی و سلامت جسمانی. روش: در این بررسی توصیفی، 359 دانشجو (182 مرد و 177 زن) که با روش نمونه‌گیری تصادفی- طبقه‌ای- چندمرحله‌ای از میان دانشجویان کارشناسی دانشگاه‌های تهران و شهید بهشتی انتخاب شدند، به پرسش‌نامه‌ تجدیدنظرشده شخصیت NEO  و سه مقیاس درجه‌بندی فردی (شادکامی، سلامت روانی و سلامت جسمانی) پاسخ دادند. داده‌ها به‌کمک ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام تحلیل شدند. یافته‌ها: شادکامی‌ و سلامت جسمانی با برون‌گرایی و وظیفه‌شناسی رابطه مثبت و با روان‌رنجورخویی رابطه منفی نشان داد. سلامت روانی با برون‌گرایی، توافق و وظیفه‌شناسی ارتباط مثبت و با روان‌رنجورخویی ارتباط منفی داشت. هم‌چنین شادکامی با سلامت روانی و جسمانی ارتباط مثبت داشت. نتایج تحلیل‌های رگرسیون گام‌به‌گام نیز نشان دادند که متغیرهای روان‌رنجورخویی، گشودگی به تجربه و برون‌گرایی، شادکامی‌ و سلامت جسمانی را پیش‌بینی می‌کنند. سلامت روانی نیز توسط متغیرهای برون‌گرایی، وظیفه‌شناسی، روان‌رنجورخویی و گشودگی به تجربه پیش‌بینی می‌شد. البته تنها تعدادی از وجوه هر عامل قادر به پیش‌بینی معنی‌دار متغیرهای ملاک بودند. نتیجه‌گیری: هم‌سو با نتایج سایر پژوهش‌ها، برون‌گرایی بالا و روان‌رنجورخویی پایین از پیش‌بینی‌کننده‌های مهم شادکامی و سلامتی روانی و جسمانی به‌شمار آمدند. �