هدف: به نظر می‌رسد تمایز بین سوگیری‌های مذهبی درونی و بیرونی در فهم رابطه مذهب و شخصیت اسکیزوتایپی و به تبع آن اسکیزوفرنیا مفید باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه سوگیری‌های مذهبی با صفات اسکیزوتایپی انجام شد. روش: نمونه‌ای به حجم 210 نفر به روش تصادفی طبقه‌ای از میان دانشجویان انتخاب شدند و با پرسش‌نامه‌های  شخصیت اسکیزوتایپی و نگرش‌سنج مذهبی مورد آزمون قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از روش رگرسیون چند متغیری گام به گام تحلیل شدند. یافته‌ها: هر سه مؤلفه صفات اسکیزوتایپی با سوگیری مذهبی بیرونی رابطه معنی‌دار داشتند (01/0p<). از میان سه مؤلفه صفت اسکیزوتایپی، مؤلفه تجارب ادراکی غیرمعمول پیش‌بین مناسبی برای سوگیری مذهبی بیرونی بود. هم‌چنین، افراد با صفات اسکیزوتایپی بالادر مقایسه با افراد با صفات اسکیزوتایپی پایین در سوگیری مذهبی بیرونی نمرات بالاتری داشتند. نتیجه‌گیری: از آن‌جا که سوگیری مذهبی درونی با صفات اسکیزوتایپی رابطه‌ای ندارد، می‌توان نتیجه گرفت که با وجود مذهبی‌تربودن افراد با صفات اسکیزوتایپی بالا، مذهب آنها رشدنایافته‌تر است. هم‌چنین، یافته‌های پژوهش حاضر، با این دیدگاه که سوگیری مذهبی درونی با جنبه‌های مختلف سلامت‌روان و سوگیری مذهبی بیرونی با ضعف روانی رابطه دارد، هم‌سو است. �