سه شنبه 11 آذر 1404
| English
دوره 31، شماره 1 - ( 5-1404 )
جلد 31 شماره 1 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Safarzade S, Joukar Kamalabadi M, Hoseini F, Golestaneh S M. The Reasons for Iranian Clients’ Premature Dropout of Psychotherapy and Counseling from the Therapists’ Point of View. IJPCP 2025; 31 (1)
URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-4331-fa.html
URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-4331-fa.html
صفرزاده سمیه، جوکار کمال آبادی مهناز، حسینی فریده السادات، گلستانه سید موسی. واکاوی علل ترک زودرس رواندرمانی و مشاوره توسط مراجعان از دیدگاه متخصصین بالینی. مجله روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران. 1404; 31 (1)
1- گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران.
2- گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران. ،Joukar.m@gmail.com
2- گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران. ،
چکیده: (533 مشاهده)
اهداف امروزه، ترک زودرس رواندرمانی و مشاوره یک چالش بالینی بزرگ برای درمانگران و مراجعین دریافتکننده خدمات بالینی است. هدف رواندرمانی، کاهش پریشانی روانی و ایجاد محیطی است که در آن رشد بین فردی یا درون فردی امکانپذیر باشد. گاهی مراجعان قبل از دستیابی به مزایای کامل رواندرمانی اقدام به ترک جلسات میکنند. اطلاعات ما در مورد اینکه چگونه و چرا مراجعین درمان را پیش از موعد ترک میکنند کافی نیست. هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل مؤثر در ترک زودرس رواندرمانی و مشاوره از دیدگاه درمانگران است. هدف رواندرمانی کاهش پریشانی روانی و ایجاد محیطی است که در آن رشد بین فردی یا درون فردی امکانپذیر باشد. گاهی مراجعان قبل از دستیابی به مزایای کامل رواندرمانی اقدام به ترک جلسات میکنند. ترک زودرس یک تجربه رایج در میان درمانگران است. تحقیقات در زمینه ترک زودرس پیچیده است و اغلب یافتههای متناقضی را به همراه دارد. تعداد زیادی از پژوهشهای صورتگرفته در زمینه دلایل ترک زودرس با روش تحلیل کمی و بر مراجعان متمرکز بوده است. درمانگران میتوانند از منابع اطلاعاتی ارزشمند در زمینه دلایل ترک زودرس مراجعان باشند. در پژوهش حاضر به دنبال بررسی جامع عوامل مؤثر در ترک زودرس رواندرمانی و مشاوره از دیدگاه درمانگران هستیم.
مواد و روش ها روش پژوهشی مطالعه حاضر کیفی و طرح آن تحلیل محتوا است. جامعه آماری پژوهش تمامی مشاوران و درمانگران فعال در حوزه سلامت روان بودند. محل اجرای پژوهش شهر بوشهر بود. روش نمونهگیری باتوجهبه هدف پژوهشگران، غیراحتمالی و هدفمند بود و براساس قاعده اشتراوس و کوربین (1998)، نمونهگیری تا زمان اشباع نظری پیرامون عوامل مؤثر در ترک زودرس رواندرمانی و مشاوره ادامه یافت. بنابراین، حجم نمونه پژوهش حاضر شامل 31 نفر درمانگر زن و مرد بود. ابزار پژوهش، مصاحبه نیمهساختاریافته بود. فرایند کدگذاری در پژوهش حاضر باتوجهبه مسئله و اهداف پژوهش بهصورت استقرایی صورت پذیرفت.
یافته ها تمامی مصاحبههای ضبطشده بهصورت نوشتاری تدوین و در نرمافزارMAXQDA نسخه 2020 ذخیره گردید. از تجزیهوتحلیل مصاحبهها 439 کد باز به دست آمد که در طول مصاحبه با آزمودنیهای پژوهش، 3485 بار تکرار شده بود. در گام بعدی، کدهای باز در 60 طبقه فرعی قرار گرفتند و درنهایت، 9 طبقه اصلی حاصل گردید. این طبقات عبارتاند از: 1. کنشهای شناختی، انگیزشی، هیجانی و رفتاری مراجع در طول جلسات، 2. ویژگیهای بیوگرافیک مراجع، 3. عوامل محیطی، 4. شاخصههای ساختاری جلسات رواندرمانی و مشاوره، 5. عدم تخصص و مهارت درمانگر در رواندرمانی و مشاوره، 6. الگوهای شخصیتی مراجع، 7. سبک زندگی، شاخصههای شخصیتی و هیجانی درمانگر 8. عوامل بیوگرافیک درمانگر و 9. داروهای روانپزشکی.
نتیجه گیری میزان شیوع ترک زودرس نشان میدهد تعداد زیادی از افرادی که خدمات رواندرمانی دریافت میکنند از مزایای کامل درمان برخوردار نمیشوند. ضروری است درمانگران نسبت به شناخت عوامل مرتبط با ترک زودرس تلاشی جدی داشته باشند. توسعه مداخلات مؤثرتر برای کاهش ترک زودرس نیازمند درک و دریافت صحیح از عوامل علی بروز این پدیده است. در پژوهشهای قبلی، فقدان یک مفهومسازی سیستماتیک از نقش عوامل مراجع و درمانگر در شناخت ترک زودرس رواندرمانی و مشاوره کاملاً محرز است. در پژوهش حاضر تلاش گردید شناخت عمیقی از عوامل مؤثر در ترک زودرس رواندرمانی و مشاوره حاصل گردد. سهم عوامل مؤثر در درمانگران و مراجعان در بروز این پدیده مشخص و تبیین شد. امید است یافتههای پژوهش حاضر زمینه ارتقای سطح کمی و کیفی رواندرمانی و کاهش ترک زودرس جلسات توسط مراجعان را فراهم کند.
مواد و روش ها روش پژوهشی مطالعه حاضر کیفی و طرح آن تحلیل محتوا است. جامعه آماری پژوهش تمامی مشاوران و درمانگران فعال در حوزه سلامت روان بودند. محل اجرای پژوهش شهر بوشهر بود. روش نمونهگیری باتوجهبه هدف پژوهشگران، غیراحتمالی و هدفمند بود و براساس قاعده اشتراوس و کوربین (1998)، نمونهگیری تا زمان اشباع نظری پیرامون عوامل مؤثر در ترک زودرس رواندرمانی و مشاوره ادامه یافت. بنابراین، حجم نمونه پژوهش حاضر شامل 31 نفر درمانگر زن و مرد بود. ابزار پژوهش، مصاحبه نیمهساختاریافته بود. فرایند کدگذاری در پژوهش حاضر باتوجهبه مسئله و اهداف پژوهش بهصورت استقرایی صورت پذیرفت.
یافته ها تمامی مصاحبههای ضبطشده بهصورت نوشتاری تدوین و در نرمافزارMAXQDA نسخه 2020 ذخیره گردید. از تجزیهوتحلیل مصاحبهها 439 کد باز به دست آمد که در طول مصاحبه با آزمودنیهای پژوهش، 3485 بار تکرار شده بود. در گام بعدی، کدهای باز در 60 طبقه فرعی قرار گرفتند و درنهایت، 9 طبقه اصلی حاصل گردید. این طبقات عبارتاند از: 1. کنشهای شناختی، انگیزشی، هیجانی و رفتاری مراجع در طول جلسات، 2. ویژگیهای بیوگرافیک مراجع، 3. عوامل محیطی، 4. شاخصههای ساختاری جلسات رواندرمانی و مشاوره، 5. عدم تخصص و مهارت درمانگر در رواندرمانی و مشاوره، 6. الگوهای شخصیتی مراجع، 7. سبک زندگی، شاخصههای شخصیتی و هیجانی درمانگر 8. عوامل بیوگرافیک درمانگر و 9. داروهای روانپزشکی.
نتیجه گیری میزان شیوع ترک زودرس نشان میدهد تعداد زیادی از افرادی که خدمات رواندرمانی دریافت میکنند از مزایای کامل درمان برخوردار نمیشوند. ضروری است درمانگران نسبت به شناخت عوامل مرتبط با ترک زودرس تلاشی جدی داشته باشند. توسعه مداخلات مؤثرتر برای کاهش ترک زودرس نیازمند درک و دریافت صحیح از عوامل علی بروز این پدیده است. در پژوهشهای قبلی، فقدان یک مفهومسازی سیستماتیک از نقش عوامل مراجع و درمانگر در شناخت ترک زودرس رواندرمانی و مشاوره کاملاً محرز است. در پژوهش حاضر تلاش گردید شناخت عمیقی از عوامل مؤثر در ترک زودرس رواندرمانی و مشاوره حاصل گردد. سهم عوامل مؤثر در درمانگران و مراجعان در بروز این پدیده مشخص و تبیین شد. امید است یافتههای پژوهش حاضر زمینه ارتقای سطح کمی و کیفی رواندرمانی و کاهش ترک زودرس جلسات توسط مراجعان را فراهم کند.
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1403/7/5 | پذیرش: 1404/2/13 | انتشار: 1404/5/10
دریافت: 1403/7/5 | پذیرش: 1404/2/13 | انتشار: 1404/5/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران
تهران، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ایران
تلفن دانشگاه : 02166506899
تلفن ناشر : 02145355000 - 02145355555
وبسایت: http://ijpcp.iums.ac.ir
ایمیل: ijpcp@iums.ac.ir
