1- گروه روانپزشکی، بیمارستان گلستان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
2- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
3- گروه روانپزشکی، بیمارستان گلستان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران. ، seyedesmaeilmousaviasl@gmail.com
چکیده: (77 مشاهده)
مقدمه و هدف: رایج بودن تفکر پارانوئید در جمعیت عمومی، سوالاتی را در مورد عواملی که در پارانویای شدید یا بالینی نقش دارند ، برمی انگیزاند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای شرم و خودانتقادگری در رابطه بین تجربیات اولیه زندگی و اندیشه پردازی پارانویید انجام شد.
روش ها : طرح مطالعه همبستگی از نوع مدلیابی معادلات ساختاری بود. تعداد 272 دانشجو دانشگه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و ابزارهای تجربیات اولیه زندگی(ELES) ، مقیاس اندیشه پردازی پارانویید گرین-8 (GPTS-8) ، مقیاس شرم درونی و بیرونی(EISS) و فرم کوتاه مقیاس خودانتقادگری/خوداطمینان بخشی(FSCRS-SF) را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل دادها از همبستگی پیرسون ، مدل معادلات ساختاری و آزمون بوت استروپ با استفاده از نرم افزارهای SPSS-24 و Liserl-8.80 انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که خودانتقادگری، تجربیات اولیه زندگی و شرم با اندیشه پردازی پارانویید همبستگی مثبت و معنی داری دارند(0/01>p). برای دستیابی به اثرات غیر مستقیم از آزمون بوت استروپ استفاده شد. نتایج آزمون بوت استروپ نشان داد مسیر تجربیات اولیه زندگی با اندیشه پردازی پارانویید با نقش میانجی شرم معنی دار است اما مسیر تجربیات اولیه زندگی با اندیشه پردازی پارانویید با نقش میانجی خودانتقادگری معنی دار نیست.
نتیجه گیری: براساس نتایج میتوان گفت تجربههای اولیه در دوران کودکی باعث ایجاد شرم و خودانتقادگری در افراد میشود که با پیدایش اندیشه پردازی پارانویید همراه است. بنابراین متغیرهای شرم و خودانتقادگری را می توان در تدوین مداخلات درمانی برای اندیشه پردازی پارانویید در نظر گرفت. با وجود معقول بودن مدل مورد بررسی در اینجا، ممکن است مدلهای توضیحی همزمان دیگری برای این روابط با استفاده از متغیرهای دیگر یا در نظر گرفتن انواع یا جهتهای ارتباط دیگر وجود داشته باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصيل |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی دریافت: 1403/4/3 | پذیرش: 1403/7/30