پنجشنبه 19 مهر 1403
| English
پویا فرخ نژاد افشار1 
، رقیه ساعی 2، آذر مهری3
، رقیه ساعی 2، آذر مهری3
1- مرکز تحقیقات سلامت روان سالمندی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات سلامت روان سالمندی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ،saei6917@gmail.com
3- گروه آموزشی گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات سلامت روان سالمندی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ،
3- گروه آموزشی گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
چکیده: (285 مشاهده)
اهداف: این مطالعه با هدف مقایسه آزمون استروپ در سالمندان مراغه با و بدون مشکلات کیفیت خواب در سال 1402 انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی بود. روش نمونه گیری در دسترس بود و 100 نفر از سالمندان 58 سال به بالا از مراجعین مراکز روزانه سالمندان در شهر مراغه وارد مطالعه شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ و آزمون استروپ جمع‌آوری شد. شرکت کنندگان به دو گروه سالمندان بدون مشکل کیفیت خواب (42n=) و سالمندان با مشکل کیفیت خواب (58n=) تقسیم شدند. داده ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین سنی سالمندان بدون مشکل کیفیت خواب 5 ± 67 سال و سالمندان با مشکل کیفیت خواب 5 ± 66 سال بود. اختلاف میانگین درصد پاسخ‌های خطا در آزمون استروپ بین دو گروه سالمندان دارای مشکل کیفیت خواب و در سالمندان بدون مشکل کیفیت خواب معنی‌دار بود (0/028P=). همچنین اختلاف میانگین زمان آزمایش آزمون استروپ نیز بین دو گروه سالمندان دارای مشکل کیفیت خواب و سالمندان بدون مشکل کیفیت خواب معنی‌دار بود (0/004P=). اما اختلاف میانگین در درصد پاسخ‌های صحیح آزمون استروپ معنی‌دار نبود (0/08P=).
نتیجه‌گیری: این مطالعه مطرح می کند که وضعیت مهارگری شناختی و توجه در سالمندان بدون مشکل کیفیت خواب بهتر از سالمندان دارای مشکل کیفیت خواب می تواند باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی بود. روش نمونه گیری در دسترس بود و 100 نفر از سالمندان 58 سال به بالا از مراجعین مراکز روزانه سالمندان در شهر مراغه وارد مطالعه شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ و آزمون استروپ جمع‌آوری شد. شرکت کنندگان به دو گروه سالمندان بدون مشکل کیفیت خواب (42n=) و سالمندان با مشکل کیفیت خواب (58n=) تقسیم شدند. داده ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین سنی سالمندان بدون مشکل کیفیت خواب 5 ± 67 سال و سالمندان با مشکل کیفیت خواب 5 ± 66 سال بود. اختلاف میانگین درصد پاسخ‌های خطا در آزمون استروپ بین دو گروه سالمندان دارای مشکل کیفیت خواب و در سالمندان بدون مشکل کیفیت خواب معنی‌دار بود (0/028P=). همچنین اختلاف میانگین زمان آزمایش آزمون استروپ نیز بین دو گروه سالمندان دارای مشکل کیفیت خواب و سالمندان بدون مشکل کیفیت خواب معنی‌دار بود (0/004P=). اما اختلاف میانگین در درصد پاسخ‌های صحیح آزمون استروپ معنی‌دار نبود (0/08P=).
نتیجه‌گیری: این مطالعه مطرح می کند که وضعیت مهارگری شناختی و توجه در سالمندان بدون مشکل کیفیت خواب بهتر از سالمندان دارای مشکل کیفیت خواب می تواند باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1403/1/21 | پذیرش: 1403/5/22 | انتشار: 1403/5/10
دریافت: 1403/1/21 | پذیرش: 1403/5/22 | انتشار: 1403/5/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران
تهران، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ایران
تلفن دانشگاه : 02166506899
تلفن ناشر : 02145355000 - 02145355555
وبسایت: http://ijpcp.iums.ac.ir
ایمیل: ijpcp@iums.ac.ir
