هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط اختلال‌های رفتاری، سبک‌‌های مقابله‌ای و راهبردهای مقابله‏ای در دانش‏آموزان مقطع راهنمایی شهر تهران بود.

روش: این بررسی از نوع توصیفی و همبستگی بود. 420 دانش‏آموز (195 پسر و 225 دختر) که از سه منطقه شهر تهران (مناطق یک، شش و 16) به‌تصادف انتخاب شده بودند، دو پرسش‌نامه بررسی مشکلات و نقاط قوت و راهبردهای مقابله‌ای نوجوانان را تکمیل کردند. داده‌ها به‌کمک آماره همبستگی و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.

 یافته‌ها: بین اختلال‌های رفتاری با سبک مقابله‏ کارآمد و سبک مقابله مراجعه به دیگران ارتباط منفی معنی‌دار یافت شد (001/0p<). تحلیل رگرسیون گام به گام تفاوت معنی‌داری را میان نمرات مقیاس‌های اختلال رفتاری و راهبردهای مقابله‌ای نشان داد (001/0p<). افزون بر آن از میان راهبردها، راهبردهای تفریحات فیزیکی، سخت‌کوشی، حمایت اجتماعی، آرام‌سازی، کنار نیامدن، تمرکز مثبت و کاهش تنش با اختلال‌های رفتاری رابطه معنی‌دار داشتند (55/0=R) و در مجموع 31/0 اختلال‌های رفتاری را تبیین می‌کردند (307/0=²R).

نتیجه‌گیری: سبک‌های مقابله‏ای کارآمد و ناکارآمد و راهبردهای مربوط به آنها توانایی پیش‌‏بینی معنی‌دار اختلال‌های رفتاری را دارند. راهبردهای مقابله‌ای می‌توانند بخشی از تغییرات مربوط به اختلال‌های رفتاری را تبیین کنند.