1- گروه علوم اعصاب شناختی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی ،دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
2- گروه علوم اعصاب شناختی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی ،دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. ، heysieattalab@gmail.com
3- گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، بیمارستان روزبه و گروه سالمندان، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
چکیده: (224 مشاهده)
اهداف: مطالعات مختلف نشان دادهاند، فرزندان والدینی که به آلزایمر دچار هستند احتمالاً با نرخ بالاتری در مقایسه با جمعیتهای عمومی به این اختلال مبتلا خواهند شد. با توجه به اینکه نیاز فزاینده به نشانههای تشخیصی برای کمک به پیشبینی معتبر آلزایمر احساس میشود و از طرف دیگر قبل از شروع علائم بالینی، تغییرات آسیبشناختی عصبی در مناطق مغزی بهویژه نواحی گیجگاهی ظهور مییابند و ارتباط عملکردی این ساختارها با کارکردهای شناختی حافظه دیداری فضایی، بازشناسی شکل و یادگیری جدید را تحت تأثیر قرار میدهند، ما را بر آن داشت تا به بررسی این سه عملکرد در فرزندان افراد مبتلا به آلزایمر دیررس و فرزندان افراد عادی، با استفاده از یک مجموعه آزمون کامپیوتری کنتب بپردازیم.
مواد و روشها: طرح پژوهش حاضر، مقایسهای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، افراد با دامنه سنی ۳۰ تا ۵۵ سال شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بودند. نمونه پژوهش شامل ۵۵ نفر بود که با بهرهگیری از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شد در این مطالعه ۳۱ نفر از فرزندان افراد مبتلابه آلزایمر(سن: ۷٫۶۱± ۴۳٫۰۳؛ ۱۵مرد و ۱۶ زن) و ۲۴ نفر فرزندان افراد نرمال بالای ۶۵ سال(سن: ۶٫۸۲± ۴۰٫۶۷؛ ۱۲مرد و ۱۲ زن) که از فرزندان افراد مراجعهکننده به کلینیک مغز و اعصاب و افراد در دسترس در ۲ گروه قرار گرفتند با استفاده از سه آزمون از مجموعه خودکار ارزیابی عصب روانشناختی کمبریج شامل حافظه کاری فضایی، حافظه بازشناسی شکل و یادگیری پیوسته جفتی مورد ارزیابی قرار گرفتند و نتایج با استفاده از نرمافزار SPSS و با آزمون آماری T مستقل و معادل غیر پارامتریک آن (من ویتنی یو) بین دو گروه مقایسه شدند.
یافتهها: نتایج این مطالعه نشان داد در عملکرد حافظه کاری فضایی در دو آیتم از سه آیتم، یعنی خطاهای بین شرایط (فرزندان نرمال: ۱۴٫۲۱ ± ۱۲٫۲۱؛ فرزندان افراد دارای آلزایمر) و خطای کل (فرزندان نرمال: ۱۲٫۹۶ ± ۹٫۳؛ فرزندان افراد دارای آلزایمر: ۳۷٫۰۳ ± ۲۲٫۲۲) بین گروهها اختلاف معنادار وجود دارد) ۰٫۰۱ .(P<در عملکرد حافظه بازشناسی شکل در دو آیتم میانگین تاخیر (فرزندان نرمال: ۱۹۱۷٫۱۷± ۳۶۴٫۰۳ ؛ فرزندان افراد دارای آلزایمر: ۲۱۸۶٫۹± ۴۴۵٫۱ ) و درصد پاسخ صحیح (فرزندان نرمال: ۴٫۴۴± ۹۶٫۳ ؛ فرزندان افراد دارای آلزایمر: ۸٫۹± ۸۴٫۴ ) بین دو گروه اختلاف معنادار وجود داشت و در مورد میانگین تاخیر برای پاسخ درست و میانگین تاخیر برای پاسخ نادرست اختلاف معنیدار وجود نداشت (۰٫۰۵P>). در عملکرد یادگیری پیوسته جفتی در هر سه آیتم مورد بررسی یعنی نمره حافظه (فرزندان نرمال: ۱٫۵۹ ± ۲۳٫۰۸ ؛ فرزندان افراد دارای آلزایمر: ۴٫۳۲± ۱۷٫۶ )، میانگین خطا برای موفقیت (فرزندان نرمال: 0/54 ±0٫36؛ فرزندان افراد دارای آلزایمر: ۲٫۳۱ ± ۱٫۸۳ ) و خطای کل (فرزندان نرمال: ۴٫۵۴ ± ۲٫۸۷ ؛ فرزندان افراد دارای آلزایمر: ۱۷٫۱ ± ۱٫۸۳ ) بین دو گروه اختلاف معنادار وجود داشت (۰٫۰۱.(P<
نتیجهگیری: عملکرد یادگیری جدید و حافظه کاری فضایی و بازشناسی شکل بین فرزندان افراد دارای آلزایمر و بدون آلزایمر دارای تفاوت است.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصيل |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی دریافت: 1402/10/20 | پذیرش: 1403/5/10 | انتشار: 1403/5/10