1- گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
2- گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران. ، azadfa_p@modares.ac.ir
چکیده: (659 مشاهده)
اهداف این مطالعه باهدف بررسی ویژگیهای روانسنجی مقیاس دریافت تنآگین خود در میان ایرانیان انجام شد.
مواد و روش ها این مطالعه از نوع ارزشیابی است. از میان جمعیت عمومی در سالهای 1399-1401، تعداد 215 نفر (160 زن و 55 مرد با میانگین سنی 10/81±33/34) با روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند که ازنظر سن، جنسیت، سطح تحصیلات، وضعیت تأهل و محلسکونت تفاوت داشتند. سپس نسخه فارسی مقیاس دریافت تنآگین خود، پس از طی مراحل ترجمه و بازترجمه تنظیم شد و بهصورت مجازی در اختیار اعضای نمونه قرار گرفت و افراد به مقیاسهای تجارب گسستی و گرایشهای خیر جامعهپسندانه نیز پاسخ دادند. سرانجام، دادهها با روش تحلیل عاملی تأییدی و از طریق SPSS R.4،3،2 و کتابخانه Lavaan تحلیل شدند.
یافته ها نتایج تحلیل عاملی مقیاس دریافت تنآگین خود در جامعه ایرانی نشان داد تنها دو عامل روایت و عاملیت از اعتبار کافی برخوردار هستند. شاخص میانگین واریانس استخراجشده برای روایت، عاملیت و کل مقیاس بهترتیب 0/52، 0/45 و 0/42 بود. ضرایب همبستگی همزمان روایت و عاملیت با عوامل مقیاس تجارب گسستی نیز بین 0/33 تا 0/55 بود. نتایج از روایی همزمان روایت و عاملیت حمایت کرد اما روایی واگرای ابزار را تأیید نکرد. ضرایب همبستگی واگرای روایت و عاملیت با عوامل مقیاس رفتارهای خیر جامعهپسندانه نیز بین 0/17 تا 0/30 بود که از روایی واگرا حمایت نکرد. پایایی دو عامل روایت و عاملیت نیز با استناد به ضریب آلفای کرونباخ 0/86 و 0/83 و براساس ضریب امگای مکدونالد 0/84 بود.
نتیجه گیری مقیاس دریافت تنآگین خود در جامعه ایرانی از اعتبار و روایی نسبتاً مطلوبی برخوردار است؛ اما به نظر میرسد جامعیت بیشتر این مقیاس، مستلزم اجرای یک وارسی اکتشافی باشد.
شمارهی مقاله: 1899.1
نوع مطالعه:
پژوهشي اصيل |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی دریافت: 1402/9/11 | پذیرش: 1403/4/24 | انتشار: 1403/5/29