دوره 28، شماره 4 - ( زمستان- در حال انتشار 1401 )                   جلد 28 شماره 4 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Asgharipour N, Nouri Siahdasht N, Javdani Asl A R, Hajebi Khaniki S. Investigating the Quality of Professional Life of Mashhad Psychotherapists in 2022. IJPCP 2023; 28 (4)
URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-3804-fa.html
اصغری پور نگار، نوری سیاهدشت نفیسه، جاودانی اصل علیرضا، حاجبی خانیکی سعیده. بررسی کیفیت زندگی حرفه ای روان درمانگران مشهد. مجله روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران. 1401; 28 (4)

URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-3804-fa.html


1- ، مرکز تحقیقات روان‌پزشکی و علوم رفتاری، بیمارستان ابن سینا، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
2- گروه روان‌شناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد، مشهد، ایران. ، nafisenouri192@gmail.com
3- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
4- کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
چکیده:   (109 مشاهده)
هدف: کیفیت زندگی حرفه ای یکی از عوامل مهم تعیین کننده رضایت شغلی و بیمار در میان روان درمانگران است. کیفیت پایین زندگی حرفه ای می تواند منجر به فرسودگی شغلی و خستگی شفقت شود. با این حال، عوامل مرتبط با کیفیت زندگی حرفه ای در روان درمانگران هنوز به وضوح ارزیابی نشده است. هدف این پژوهش بررسی کیفیت زندگی حرفه ای روان درمانگران شاغل در مشهد بود. هدف از این مطالعه بررسی کیفیت زندگی حرفه ای در روان درمانگران شاغل در شهر مشهد بود.
روش: این مطالعه مقطعی و توصیفی بر روی رواندرمانگران شاغل در شهر مشهد به روش نمونه گیری در دسترس و
تعداد 184 نفر نمونه انجام شد. ابزار گردآوری دادهها در این پژوهش پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و شغلی و مقیاس کیفیت زندگی حرفه ای (ProQOL) بود که شامل رضایت از زندگی حرفه ای، آسیب استرس تروماتیک ثانویه و خستگی از شفقت بود. ارتباط بین متغیرهای مورد مطالعه با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن ارزیابی شد.
یافته ها: در این مطالعه 184 رواندرمانگر شاغل در شهر مشهد (49/5٪ مرد  و 50/5٪ زن)با میانگین سنی 7/6 ± 37/4 سال و سابقه کاری ۶/۶ ± 6/5 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. بیش از نیمی از شرکت کنندگان رضایت از شفقت متوسط داشتند. میزان فرسودگی شغلی و استرس ثانویه حادثه و خستگی از شفقت در اکثر شرکت کنندگان پایین بود. ارتباط معنادار و مستقیم بین فرسودگی شغلی، استرس ثانویه حادثه و خستگی از شفقتو ارتباط معکوس بین رضایت از شفقت و فرسودگی شغلی، استرس ثانویه حادثه و خستگی از شفقت وجود داشت. ارتباط سن، جنسیت، رویکرد درمانی و سابقه کار با عوامل کیفیت زندگی حرفه ای معنادار نبود.
نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان داد استرس ثانویه حادثه و خستگی از شفقت از عوامل موثر بر افزایشفرسودگی شغلی بودند و می تواند در اقدامات پیشگیرانه مورد استفاده قرار گیرد.

     
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1401/8/6 | پذیرش: 1401/12/23 | انتشار: 1401/12/23

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2023 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology

Designed & Developed by : Yektaweb