هدف: این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین عملکرد بطن چپ و بروز افسردگی پس از سکته قلبی انجام شده است.

روش: در یک بررسی آینده‌نگر 176 بیمار 32 تا 84 ساله با میانگین سنی 56 سال (انحراف معیار 05/10) که با تشخیص قطعی انفارکتوس میوکارد�در  یکی از واحدهای مراقبت قلبی (CCU)  شهر اصفهان طی پنج ماه اول سال 1385 بستری شده بودند، به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و  بررسی شدند. ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و پزشکی بیماران و نتیجه ارزیابی عملکرد بطن چپ LVEF)) به‌کمک اکوکاردیوگرافی یا آنژیوگرافی بلافاصله پس از سکته قلبی گردآوری شد. سپس بیماران به‌کمک مقیاس افسردگی بک برای مراقبت‌های اولیه سه ماه پس از سکته قلبی ارزیابی شدند. داده‌های گردآوری‌شده طی دوره بستری و مرحله پی‌گیری با بهره‌گیری از روش رگرسیون لجستیک تحلیل شدند.

یافته‌ها: یافته‌ها نشان دادند که عملکرد پایین بطن چپ که با شاخص LVEF مشخص می‌شود با افسردگی سه ماه پس از سکته قلبی ارتباط‌ معنی‌دار دارد (01/0p<). هم‌چنین مدل اکتشافی (که تنها شامل متغیر LVEF می‌باشد) دارای اعتبار پیش‌بین 8/64% با حساسیت 7/55% و ویژگی 1/72% بود.

نتیجه‌گیری: اختلال در عملکرد بطن چپ  با افزایش خطر بروز افسردگی پس از سکته قلبی ارتباط دارد.