مقدمه:با توجه به نقش اپیوییدها و داروهای مهارکننده گیرندههای اپیوییدی در ترشح دوپامین، اثر افزودن این دارو در درمان اسکیزوفرنیا بررسی شد.
روش:این بررسی بهصورت کارآزمایی بالینی دوسوکور انجام شد. روزانه نالترکسون (50 میلی گرم دوبار در روز به 17 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا) و یا دارونما (دوبار در روز به 17 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا) به درمان نگهدارنده با داروی آنتیسایکوتیک آنان افزوده شد. بیماران در آغاز بررسی، هفته سوم و هفته ششم بهکمک مقیاس علایم منفی و مثبت ارزیابی شدند.
یافتهها:در بیماران گروه نالترکسون بهبودی در علایم مثبت از هفته سوم تا هفته ششم و نیز بهبودی در علایم منفی از هفته اول تا هفته سوم دیده شد.
نتیجهگیری:نالترکسون تفاوت معنیدار با دارونما در کاهش علایم مثبت و منفی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا ندارد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |