Bahrami G, Takaffoli M, Vameghi M. Protective and Risk Factors of Mental Health in Iranian Children During the COVID-19 Pandemic: A Systematic Review Study. IJPCP 2022; 28 (3) :276-289
URL:
http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-3531-fa.html
بهرامی گیتی، تکفلی مرضیه، وامقی مروئه. شناسایی عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت روان کودکان و نوجوانان در همهگیری کووید-۱۹: یک مطالعه مرور سیستماتیک. مجله روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران. 1401; 28 (3) :276-289
URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-3531-fa.html
1- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علومپزشکی البرز، کرج، ایران.
2- مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، marzieh.takaffoli@gmail.com
3- مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
چکیده: (2388 مشاهده)
اهداف با شروع بحران همهگیری ویروس کووید-19 در سراسر جهان ازجمله ایران، لزوم پیشگیری و درمان کووید-۱۹ به یک اولویت ملی برای همه گروههای جامعه تبدیل شده است. کودکان بهعنوان یکی از گروههای آسیبپذیر جامعه در ابعاد مختلف تحت تأثیر این همهگیری قرار دارند. درنتیجه این مطالعه به دنبال این بوده است که با مرور شواهد و منابع موجود در سطح داخلی و بینالمللی، عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت روان کودکان ساکن ایران در مواجهه با همهگیری کووید-19 را شناسایی و طبقهبندی کند.
مواد و روش ها روش این مطالعه از نوع تحقیقات توصیفی با مرور نظاممند اسناد و منابع کتابخانهای و جستوجو در پایگاههای اطلاعاتی معتبر داخلی و بینالمللی بوده است که فرایند آن با کمک نمودار پریزما گزارش شده است. مطالعات کمّی نهایی با کمک چکلیست ارزیابی مطالعات و درنهایت 9 مطالعه برای بررسی و تحلیل نهایی انتخاب و وارد مطالعه شدند.
یافته ها در میان مطالعاتی که به سلامت روان کودکان ساکن ایران اشاره داشتند، فقط یک مطالعه در سطح ملی بود، بیش از 44 درصد محدود به کودکان شهر تهران بود و همچنین بیش از 77 درصد مطالعات، جمعیت عمومی کودکان را مطالعه کرده بودند. براساس نتایج این مطالعه میتوان گفت عوامل تمایزیافتگی خویشتن بالا، سبکهای حل تعارض سازگارتر مادر-فرزند و پدر-فرزند، سن بیشتر، افزایش زمان حضور والدین در خانه و تحصیلات بیشتر مادر بهعنوان عوامل محافظ و تعیینکننده مثبت سلامت روان (اضطراب و ترس از کرونا) کودکان ساکن ایران شناسایی شدند. از طرفی اضطراب کرونا در مادران، اضطراب، استرس و افسردگی در مادران، آگاهی کودکان از کرونا، ابتلا به ویروس کرونا و یا فوت شخصی از خویشاوندان بر اثر ویروس کرونا، اشتغال والدین بهعنوان کادر درمان، مزاحمت و گوشبهزنگی والدین، تکفرزند بودن، کمشنوایی و ناشنوایی عوامل خطر برای سلامت روان کودکان (اضطراب، ترس از کرونا و پرخاشگری) ساکن ایران در همهگیری کروناست.
نتیجه گیری در ایران در مقایسه با کشورهای مختلف مطالعات بسیار محدودی به سلامت روان کودکان (اضطراب، ترس از کرونا و پرخاشگری) و بهویژه عوامل تعیینکننده اجتماعی آن پرداخته بودند. مطالعات موجود نیز ابعاد محدود سلامت روان و عوامل تعیینکننده سطح فردی و خانوادگی را عمدتاً مطالعه کرده بودند. اما شناخت و توجه به عوامل تهدیدکننده، پیشگیریکننده و تقویتکننده سلامت روان کودکان و رسیدگی به آن ازطریق مداخلات و اقدامات اجتماعی میتواند به شکستن چرخه ناکارآمد نابرابری و تبعیض، ارتقای سلامت روان و کاهش آسیب در مواجهه با همهگیری فعلی و همهگیریهای احتمالی در آینده منجر شود.
نوع مطالعه:
مروري |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی دریافت: 1400/4/23 | پذیرش: 1400/9/14 | انتشار: 1401/10/1