اهداف یکی از مهمترین آسیبهای اجتماعی، طلاق است. این مقاله ضمن بررسی روند طلاق در ایران به بررسی علل مؤثر بر آن و آزمایشات اجراشده برای بهبود وضعیت آن میپردازد.
مواد و روش ها مطالعه حاضر از نوع کیفی است. اطلاعات از سه طریق مرور متون و مستندات مرتبط، مصاحبه با خبرگان و برگزاری جلسه بحث گروهی با ذینفعان جمعآوری شده است. نمونهگیری به روش هدفمند و گلوله برفی انجام شده و دادهها به روش تجزیه و تحلیل محتوا ارائه شده است.
یافته ها در سالیان اخیر روند نسبت طلاق به ازدواج رو به افزایش بوده و در سال 1395 به بیشترین میزان خود، یعنی 25/3 در هر 100 ازدواج رسیده است. ضعف مهارت و سواد همسرداری، تغییر شیوههای همسرگزینی، افزایش فردگرایی و منفعتطلبی، بیکاری، اعتیاد و تبلیغات فضای مجازی مهمترین علل طلاق از نظر خبرگان بود. در حال حاضر، برنامه ملی کنترل و کاهش طلاق اجرا میشود، اما مهمترین چالشهای اجرای این برنامه، ضعف همکاری بینبخشی، ضعف مشارکت مردم، پراکندگی و جزیرهای بودن خدمات اجتماعی و تأثیر عوامل کلان سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فناوری، زیست محیطی و بینالمللی بر اقدامات این برنامه ملی است .
نتیجه گیری آسیبهای اجتماعی در درون خانواده به هم گره خورده است. این انباشتگی ایجاب میکند خدمات پراکنده و جزیرهای در قالب واحدهای جامع مراقبت از سلامت اجتماعی به ازای جمعیتی معین طراحی و در سراسر کشور فراهم شود و ظرفیتسازی و دانش استقرار برنامههای ملی در دستگاههای مسئول تقویت شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصيل |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی دریافت: 1399/3/21 | پذیرش: 1400/4/15 | انتشار: 1401/1/12