1- مرکز تحقیقات بهداشت روان، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ، saide021@yahoo.com
2- دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، مرکز تحقیقات سلامت معنوی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
چکیده: (2843 مشاهده)
توجه به مشکل روابط خارج از ازدواج یا بیوفایی زناشویی بسیار حیاتی به نظر میرسد، زیرا مسئلهای آسیبزا برای خانوادهها و همسران و همچنین مسئلهای شایع در مشاوره و درمان برای درمانگران حوزه سلامت روان است. این معضل اجتماعی شیوع بالایی نیز دارد ولی متأسفانه به علت حساسیت موضوع اطلاعات دقیقی از شیوع آن در ایران در دسترس نیست. بیوفایی به هرگونه پنهانکاری از همسر درباره روابط خارج از ازدواج گفته میشود. در واقع پنهانی بودن بخش مهمی در رابطه نامشروع و عاشقانه است. انواع بیوفایی شامل بیوفایی جنسی، احساسی و مجازی (اینترنتی) هستند. بیوفایی در مردان و زنان تفاوتهایی دارد و شیوع آن در مردان بیشتر است. مردان به بیوفایی جنسی و زنان به بیوفایی عاطفی واکنش شدیدتری نشان میدهند. نکته مهمی که حتماً باید به آن اشاره کرد، این موضوع است که نارضایتی از ازدواج میتواند باعث بیوفایی باشد اما ازدواج موفق هم تضمینی برای عدم رخداد آن نیست. علیرغم شایع بودن این مسئله، تحقیقات زیادی بر درمان آن انجام نشده است. در مطالعهای که در آمریکا انجام شده از روش درمانی مداخله تلفیقی برای زوجهایی که با این مشکل روبهرو بودهاند استفاده شد و مشاهده شد که این مدل درمان یکپارچهساز اثربخشی خوبی بر علائم اختلال استرس پس از سانحه دارد؛ اختلالی که بسیاری از افراد در برخورد با بیوفایی آن را تجربه میکنند. خوشبختانه مطالعاتی نیز در ایران با وجود حساسیت موضوع صورت گرفته است. در مرور سیستماتیک که در مشهد برای بررسی علل ایجادکننده بیوفایی در زنان متأهل انجام شد، چهار علت فردی شخصیتی، فرهنگی اجتماعی، خانوادگی تربیتی و مذهبی اعتقادی بیش از سایر علل تأثیرگذار بودند. در مطالعه دیگری درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد (ACT) در شهر تهران برای کاهش اضطراب و افسردگی در میان زنان با تجربه روابط فرازناشویی انجام شد و مشاهده گردید که درمان مذکور به طور واضحی علائم ذکرشده را کاهش میدهد. نویسندگان با طرح این عنوان در کانون پیشکسوتان انستیتو روانپزشکی تهران و تمایل اعضای حاضر امید دارند.
نوع مطالعه:
نامه به سردبير |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی دریافت: 1398/10/3 | پذیرش: 1399/8/11 | انتشار: 1400/1/31