1- گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علومپزشکی ایران، تهران، ایران.
2- گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علومپزشکی زنجان، زنجان، ایران.
3- گروه روانشناسی عمومی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه پیام نور مشهد، مشهد، ایران.
4- گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علومپزشکی ایران، تهران، ایران. ، ashouri.a@iums.ac.ir
چکیده: (4002 مشاهده)
اهداف: هدف این پژوهش، رواسازی و اعتباریابی پرسشنامه نوموفوبیا (NMP-Q) جهت استفاده از آن در ایران بود.
مواد و روش ها: این پژوهش، مطالعهای از نوع همبستگی آزمون بود. شرکتکنندگان در این پژوهش 280 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاههای شهر مشهد درسال 96-1395 بودند که با روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و به مادههای نسخه ترجمهشده پرسشنامه نوموفوبیا (NMP-Q) و مقیاس استفاده آسیبزا از تلفن همراه (COS) پاسخ دادند. جهت بررسی اعتبار بازآزمون، 40 نفر از شرکتکنندگان دو هفته بعد دوباره به سؤالات پرسشنامه پاسخ دادند. در این پژوهش از روش همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. برای تحلیل دادهها، نرمافزار آماری SPSS نسخه 20 و همچنین نرمافزار لیزرل نسخه 8/8 مورد استفاده قرار گرفت.
یافته ها: نتایج حاکی از اعتبار بالای پرسشنامه (آلفای کرونباخ برای کل مادهها برابر 0/921 و برای خردهمقیاسها بین 0/748 تا 0/885) بود. روایی همزمان برابر با 0/51 و اعتبار بازآزمون برابر با 0/81 به دست آمد. همچنین نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد همه چهار عامل پرسشنامه اصلی در نسخه فارسی تأیید شدند.
نتیجه گیری: طبق نتایج بهدستآمده، نسخه فارسی پرسشنامه نوموفوبیا برای استفاده در ایران از روایی و اعتبار مطلوبی برخوردار است.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصيل |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی دریافت: 1398/1/29 | پذیرش: 1399/5/11 | انتشار: 1400/4/10