Mendeley  

Zotero  

Beheshti N, Zemestani M, Rezaei F. Comparing The Effectiveness of Cognitive Behavioral Therapy Focused on Intolerance of Uncertainty and Pharmacotherapy on Worry, Intolerance of Uncertainty, and Cognitive Avoidance in Patients With Generalized Anxiety Disorder. IJPCP 2018; 24 (3) :240-255
URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-2784-fa.html

اهداف اختلال اضطراب فراگیر (GAD) وضعیت آشفته‌ساز بسیار شایعی در محیط‌های اجتماعی و مراکز مراقبت های اولیه است. دریافت‌نکردن درمان‌های مؤثر روان‌شناختی و دارویی برای آن، هزینه های گزافی را بر خانواده و جامعه تحمیل کرده است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری معطوف بر عدم تحمل ابهام با درمان دارویی در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام شد.
مواد و روش ها در طرحی شبه‌تجربی از نوع ‌پیش‌آزمون پس‌آزمون با دو گروه، 24 نفر از بیماران زن مبتلا به GAD پس از ارزیابی بالینی اولیه و احراز شرایط پژوهش، انتخاب شدند و در دو گروه درمانی قرار گرفتند: گروه اول درمان شناختی رفتاری معطوف بر عدم تحمل ابهام (CBT-IU) که 12 نفر به صورت نمونه‌گیری در دسترس از طریق فراخوان و گروه دوم درمان دارویی که 12 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. جامعه مدنظر در گروه اول (گروه درمان روان‌شناختی) شامل تمامی دانشجویان دختر دانشگاه کردستان و جامعه مدنظر در گروه دوم (گروه کنترل و درمان دارویی) شامل تمامی بیماران زن مراجعه‌کننده به مراکز درمانی خصوصی شهر سنندج بود. گروه اول (CBT-IU) 12 جلسه درمان انفرادی هفتگی را دریافت کردند و گروه دوم زیر نظر روان‌پزشک با داروهای ضد اضطراب (SSRIs) تحت درمان دارویی قرار گرفتند. تمام آزمودنی‌ها در مرحله ‌پیش‌آزمون و پس‌آزمون پرسش‌نامه‌های نگرانی پنسیلوانیا (PSWQ)، عدم تحمل ابهام (IUS) و اجتناب شناختی (CAQ) را کامل کردند. داده‌ها به کمک روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر (Repeated Measure) و با استفاده از نرم افزار SPSS 21 تحلیل شدند. 
یافته ها نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد تفاوت نمرات در دو مرحله ‌پیش‌آزمون و پس‌آزمون در متغیرهای نگرانی (F=12/53؛ P<0/05)، عدم تحمل ابهام (F=4/40؛ P<0/05)، و اجتناب شناختی (F=0/45؛ P<0/05) از لحاظ آماری معنی‌دار است. 
نتیجه گیری از آنجا که مداخله شناختی رفتاری به طور اختصاصی به مؤلفه‌‌های شناختی (نگرانی، عدم تحمل ابهام و اجتناب شناختی) می‌پردازد و ابزارهای انتخاب‌شده نیز اغلب مؤلفه‌های مرتبط با مداخله انجام‌شده برای این گروه را می‌سنجند، اثربخشی بیشتر این درمان بر متغیرهای بررسی‌شده در مقایسه با درمان دارویی توجیه‌پذیر است. با توجه به تأثیر درمان شناختی رفتاری معطوف بر عدم تحمل ابهام بر مؤلفه‌های شناختی بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر، این نتایج برای متخصصان بالینی دست‌اندرکار در مراکز درمانی تلو‌یحا‌ت کاربردی دارد.