هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی گروه‌درمانی فراشناختی­ بر مؤلفه­های فراشناختی و تاب­آوری زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام گرفت. روش: این مطالعه نیمه­آزمایشی، با استفاده از طرح پیش­آزمون- پس­آزمون با گروه کنترل به همراه دو مرحله پیگیری انجام شد. از بین تمام بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه­کننده به انجمن MS خراسان رضوی در سال 1393، 30 نفر به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. گروه آزمایش طی 8 هفته تحت درمان فراشناختی قرار گرفتند، درحالی‌که گروه کنترل روند عادی جلسه­های انجمن MS را می­گذراندند. پرسشنامه­های فراشناخت 30 سؤالی (MCQ-30) و تاب‌آوری کانر- دیویدسون (CD-RISC) در پیش‌آزمون، پس‌‌آزمون و پیگیری­ها مورد استفاده قرار گرفت. داده­ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تجزیه‌وتحلیل شد. یافته­ها: نتایج نشان دادند که گروه‌درمانی فراشناختی منجر به بهبود معنی‌دار تمام مؤلفه­های فراشناختی (001/0p<) و افزایش معنی­دار تاب­آوری (001/0>p) در مقایسه با گروه کنترل می­شود و این نتیجه پس از دو مرحله پیگیری یک­ماهه و سه­ماهه کماکان حفظ گردید. نتیجه­گیری: گروه‌درمانی فراشناختی منجر به بهبود فراشناخت­ها و تاب­آوری زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می­شود.