چکیده

هدف: در این پژوهش برخی از فعالیت‏های شناختی دو گروه بیماران مبتلا به اختلال پس از استرس ضربه‏ای  و بیماران دچار اختلالهای اضطرابی و افسردگی  با یکدیگر مقایسه شده اند.

روش: 20 نفر بیمار دچار اختلال پس از استرس ضربه‏ای با 20 نفر بیمار دچار اختلالهای گروه اضطرابی و افسردگی پس از انجام مصاحبه نیم ساختار یافته و انجام آزمونهای شناختی یادگیری تداعی‏های زوجی کلامی و بینایی، فراخنای اعداد، سیالی کلمات، یادگیری سری اعداد و مقیاس هوش کلامی (مهک) مورد بررسی قرار گرفتند. تحلیل واریانس چند متغیره برای تحلیل نتایج به کار برده شد.

 یافته‏ها: این بررسی نشان داد که دو گروه از نظر عملکرد شناختی تفاوت معنی‏دار با یکدیگر دارند. تحلیل تک عاملی این آزمون آماری نشان داد که بیماران اختلال پس از استرس ضربه‏ای نسبت به گروه بیماران اضطرابی و افسردگی در آزمونهای سیالی کلمات، یادگیری تداعی‏های زوجی بینایی، یادگیری تداعی زوج کلامی و تأخیری به شکل معنی‏داری ضعیف‏تر عمل کرده‏اند.  

نتیجه: بیماران مبتلا به اختلال پس از استرس ضربه‏ای در حافظه‏های کلامی، بینایی و بیان، ناتوانی‏هایی دارند که می‏تواند ناشی از تغییرات ظریف مغزی به ویژه در ناحیه هیپوکمپوس نیمکره چپ در اثر حادثه باشد و می‎تواند در زندگی اجتماعی و فردی این افراد تأثیر جدی داشته باشد.