هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی عملکرد تحصیلی دانش­آموزان بر اساس سبک­های دلبستگی و سطوح مختلف سازگاری انجام شده است. روش: این پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانش­آموزان دختر و پسر دبیرستانی منطقه 2 شهر تهران در سال 93-94 می باشد. نمونه مورد تحقیق شامل 383 دانش­آموز (167 دختر و 216 پسر) است که به روش نمونه­گیری خوشه‌ای چندمرحله­ای، از بین دانش­آموزان دبیرستان­های منطقه دو شهر تهران انتخاب شدند و به نسخه­ی تجدید نظر شده مقیاس دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید (RAAS) و پرسشنامه سازگاری دانش­آموزان دبیرستانی سینها و سینک (AISS) پاسخ دادند. برای سنجش عملکرد تحصیلی از معدل ترم گذشته دانش­آموزان استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که بین سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی با عملکرد تحصیلی، همبستگی منفی(به ترتیب 43/0- r= و 56/0-r= ) و معنا‌دار (05/0>p) و بین سبک دلبستگی ایمن و عملکرد تحصیلی همبستگی مثبت و معناداری (56/0r= ، 05/0>p) وجود دارد. همچنین سازگاری تحصیلی، عاطفی و اجتماعی رابطه معناداری با عملکرد تحصیلی (به ترتیب 66/0 r=، 67/0  r=، 71/0 r=و 05/0>p) دانش­آموزان داشت. حدود 62 درصد واریانس عملکرد تحصیلی از طریق متغیرهای سبک­های دلبستگی و سازگاری قابل تبیین بود. نتیجه­گیری: با توجه به یافته­های این مطالعه باید اهمیت سبک­های دلبستگی و سطوح مختلف سازگاری را به‌عنوان عوامل تأثیرگذار در پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان مورد تأکید قرار داد.