هدف: هدف پژوهش حاضر، بازسازی و بررسی روایی و پایایی فرم فارسی خودگزارشی مقیاس درجهبندی سوانسون، نولان و پلهام (نسخه چهارم) (SNAP-IV) بود. روش: جامعه پژوهش، شامل تمام دانشآموزان دختر 13 تا 15 سال شهر شیراز بود. به منظور تهیه فرم فارسی خودگزارشی مقیاس درجهبندی SNAP-IV، ابتدا متن انگلیسی مقیاس (فرم والدین) به فارسی ترجمه شد. سپس تغییراتی در آن به منظور همخوانی با هدف خودگزارشی یودن این فرم صورت گرفت. محتوا، چهارچوب پاسخدهی و رسا بودن فرم فارسی پرسشنامه توسط داوران روانشناس تأیید شد. سپس290 دانشآموزان که به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند، آن را تکمیل کردند. به منظور بررسی روایی سازه، خرده آزمون توالی حرف و عدد بر روی 30 دانشآموز اجرا شد. همچنین، مقیاس درجهبندی SNAP-IV (فرم والدین) دراختیار والدین این30 دانشآموز قرار گرفت. داده ها به روش آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و کجی)، همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی اکتشافی، تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: نتایج تحلیل عاملی اکتشافی، حاکی از وجود دو عامل مجزای بیتوجهی و بیشفعالی/ تکانشگری بود. این دو عامل، 23/38 درصد از واریانس کل را تبیین کردند. ضریب آلفای کرونباخ، ضریب اسپیرمن- براون و ضریب تنصیف گاتمن به ترتیب برای بُعد بیتوجهی 81/0، 81/0 و 80/0 و برای بُعد بیشفعالی/ تکانشگری 75/0، 65/0 و 64/0 به دست آمد. نتیجهگیری: با توجه به خصوصیات روانسنجی فرم فارسی خودگزارشی مقیاس درجهبندیSNAP-IV ، میتوان از آن برای ارزیابی و غربالگری نوجوانان مبتلا به اختلال کمبود توجه/ بیشفعالی استفاده کرد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |