دوره 8، شماره 1 - ( تابستان 1381 )                   جلد 8 شماره 1 صفحات 89-89 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Asgari M A. Short Scientific Article. IJPCP 2002; 8 (1) :89-89
URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-250-fa.html
عسگری محمد علی. بررسی وضعیت بیماران صرعی در جمعیت تحت پوشش مراکز بهداشتی ـ درمانی روستایی استان فارس. مجله روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران. 1381; 8 (1) :89-89

URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-250-fa.html


چکیده:   (10615 مشاهده)

صرع یک بیماری مزمن و دارای نشانه‏های متنوع است که در اثر تخلیه الکتریکی غیر طبیعی یاخته‏های عصبی مغز رخ می‏دهد. این بیماری نیاز به درمان دراز مدت دارد و می‏تواند از میزان فعالیتهای فرد بکاهد. طی یک بررسی توصیفی 1500 فرد مبتلا به صرع (2/44% زن، 7/55% مرد) که در خانه‏های بهداشت شهرستانهای استان فارس به جز شهرستانهای فسا و جهرم پرونده داشتند، به کمک یک پرسشنامه اطلاعات و جمعیت شناختی و مصاحبه مورد بررسی قرار گرفتند. این بررسی میزان شیوع بیماری صرع را در مردان بیشتر از زنان نشان داد (3/1 برابر). 439 نفر (3/29%) در گروه سنی 20-11 سالگی بودند، شغل 1/35% آنان خانه‏داری، 3/29% بیکار و 4/11% دانش‏آموز بود. 4/51% مجرد، 5/38% متأهل بودند. 3/78% افراد مورد بررسی در زمینه چگونگی برخورد با بیمار صرعی در هنگام حمله، 3/57% در زمینه طول مدت درمان بیماری، 8/82%  در رابطه با مصرف به موقع داروها، 8/27% در زمینه عوارض داروها، آگاهی کمی داشته‏اند. در زمینه علت ابتلاء به این بیماری بیشترین درصد افراد مورد بررسی (9/27%) آنرا ناشی از تب و کمترین درصد (2/0%) آنرا ناشی از مسمومیت با سموم دفع آفات نباتی دانسته‏اند. 6/76% افراد مورد بررسی بر این باور بوده‏اند که افراد مبتلا به صرع می‏توانند ازدواج کنند و 6/75% اظهار نموده‏اند که افراد مبتلا به این بیماری توانایی اداره کردن شغل را دارند.

5/66% بیماران پیش از آنکه توسط بهورز شناسایی شوند، تحت درمان بوده‏اند. در خانواده 1/18% افراد مورد بررسی سابقه صرع گزارش شده است. 1/50% بیماران سابقه مراجعه به دعانویس را یادآور شده‏اند. 2/27% افراد برای ادامه درمان به پزشک خصوصی مراجعه نموده‏اند. 61% بیماران مورد بررسی نوار مغزی گرفته‏اند و 4/33% آنان نوار مغزی را نزد خود نگهداشته‏اند. همچنین 1/91% بیماران داروهای تجویز شده را به موقع مصرف کرده‏اند. این بررسی نشان داد که بهترین شیوه درمانی روش ترکیبی است. از آنجا که درصد چشمگیری از خانواده‏های بیماران اعتقادی به ادامه درمان توسط پزشک نداشته و به دعا نویس مراجعه نموده بودند، برنامه‏ریزی برای آموزش و توجیه آنان ضروری به نظر می‏رسد.

در پایان از معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی استان فارس به دلیل فراهم نمودن امکانات مالی و اداری، و از خانمها دکتر مهین فرهمند بیگی، دکتر پروین افسر کازرونی، شهین امانت و آقایان: عبدالرسول عسکری نژاد و محمد فرارویی به دلیل همکاری در اجرای طرح قدردانی می‏گردد.


متن کامل [PDF 55 kb]   (3020 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1386/8/10 | انتشار: 1381/4/24

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology

Designed & Developed by : Yektaweb