Mendeley  

Zotero  

Mohseni Ejiyeh A, Abedi A, Behnamnejad N. Effectiveness of Applied Behavior Analysis (ABA) for Children with Autism Spectrum Disorders in Iran, 2005-2013: A Meta-analysis . IJPCP 2015; 21 (1) :17-25
URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-2354-fa.html

هدف: پژوهش حاضر با هدف فراتحلیل اثربخشی روش تحلیل رفتار کاربردی (ABA) بر مشکلات و دشواری‌های کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در ایران انجام شد. روش: در این فراتحلیل، از بین 142 پژوهش‌ انجام‌شده در سال‌های 1384 تا 1392، هشت پژوهش که روش‌شناسی مناسبی داشتند، بررسی شدند. این هشت ﭘﮋوﻫﺶ جمعاً ﺑﺮ روی 200 شرکت‌کننده انجام شده بودند و به‌دلیل اینکه هر کدام از پژوهش‌ها روی چند مورد از مشکلات اوتیسم متمرکز بودند، 28 اﻧﺪازه اﺛﺮ به‌دست آمد. ابزار پژوهش سیاهه تحلیل محتوا (CAC)، از لحاظ روش‌شناختی، بود و با در دست داشتن آماره‌هایی، مانند t ، F و 2، شاخص اندازه اثر مربوط به r برآورد شد. یافته‌ها: اندازه اثر روش تحلیل رفتار کاربردی بر کاهش مشکلات کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم 82/0بود (001/0p<). بیشترین مقدار اندازه اثر (926/0r=) مربوط به پژوهش خرم‌آبادی و همکاران (متغیر مهارت‌های شناختی) و کمترین مقدار آن (151/0r=) مربوط به پژوهش مشهدی و همکاران (متغیر رشد اجتماعی) بود. نتیجه‌گیری: مقدار تأثیر روش تحلیل رفتار کاربردی بر کاهش مشکلات کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در ایران، مطابق جدول تفسیر اندازه اثر کوهن، بسیار بالاست. همچنین هنگامی که این روش در طولانی‌مدت و با شدت بیشتری اجرا شود، تأثیر بیشتری بر کاهش مشکلات این گروه از افراد دارد. بنابراین، از روش ABA می‌توان به‌عنوان درمانی مناسب برای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بهره گرفت.