چکیده

هدف: هدف از این بررسی مقایسه میزان عنصر روی موجود در موی کودکان مبتلا به سندرم داون، فلج مغزی، میکرو- ماکرو و هیدروسفالی با افراد بهنجار و تعیین رابطه میان غلظت روی و این ناهنجاری‌ها در کودکان ایرانی است.

روش: در این بررسی نمونه‌های موی سر افراد برای برآورد میزان روی انتخاب‌شد. از آن‌جا که بسیاری از شرایط آسیب‌شناسی سبب تغییر در عناصر کمیاب موجود در مو می‌شوند، نمونه‌های متعلق به افراد بهنجار و بیمار با طیف سنج جذب اتمی تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: افراد بیمار دارای سطح روی بالاتری در مو نسبت به افراد بهنجار بودند.

نتیجه: با توجه به رژیم غذایی کودکان مورد بررسی در این پژوهش نمی‌توان این افزایش میزان روی را در موی سر این کودکان به دریافت بالای روی از راه غذا نسبت داد. بنابراین، امکان دارد این تجمع زیاد روی در موی این کودکان به ناهنجاری‌هایی وابسته باشد که این کودکان از آن‌ها رنج می‌برند و از این‌رو سبب دریافت یا مصرف روی توسط عوامل سلولی مانند آلبومین، ترانسفرین یا دیگر پروتئین‌های وابسته به روی می‌شود.