چکیده
هدف: این پژوهش با هدف بررسی پردازش خودکار در شبکه معنایی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا انجام شده است.
روش: 36 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا و 36 آزمودنی بهنجار در دو آزمایش شرکت کردند. در آزمایش نخست روش معمول آمادهسازی معنایی با ارائه یکرشته واژهها شامل یک آمادهساز و یک هدف انجام و اثر ارتباط معنایی آمادهساز با هدف، بر شناسایی درست واژه هدف ناخواناشده سنجیده شد. در آزمایش دوم روش نوینی برای محدودکردن آمادهسازی به پردازش خودکار بهکار گرفته شد، و در آن دو واژه آمادهساز، که هر دو با هدف ارتباط داشتند، بهطور همزمان ارائه و اثر ارتباط آن دو با یکدیگر بر شناسایی درست واژهی هدف ناخواناشده سنجیده شد.
یافتهها: در آزمایش نخست آزمودنیهای هر دو گروه بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا و بهنجار آمادهسازی معنایی را برای آمادهسازهای مرتبط با هدف نشان دادند، ولی تفاوت بین دو گروه معنیدار نبود. در آزمایش دوم، وجود ارتباط میان دو آمادهساز باعث آمادهسازی در گروه بهنجار شد، ولی این آمادهسازی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا رخ نداد.
نتیجه: این بررسی نشان داد که بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا به کمک این روش که کوشش در کاهش پردازش غیر خودکار داشته است، در زمینه فعالشدن خودکار واژههای مرتبط از نظر معنایی دچار اشکال هستند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |