هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه‌ آموزشی کاهش زورگویی مبتنی بر روش الویز بر میزان رفتارهای زورگویی پسران دبستانی انجام شد. روش: پژوهش تجربی حاضر با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پی­گیری شش­ماهه با دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. به روش نمونه­گیری تصادفی چندمرحله­ای ابتدا از نواحی شش‌گانه آموزش و پرورش شهر اصفهان، یک ناحیه آموزشی و سپس از این ناحیه، چهار دبستان پسرانه به­صورت تصادفی انتخاب شد. با اجرای جامعه­سنجی روی تمامی دانش­آموزان پایه‌های دوم و چهارم این دبستان­ها، 40 پسر زورگو از میان دانش­آموزانی که بیشترین انتخاب را به­عنوان زورگو داشتند، به‌صورت  تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. برنامه‌ آموزشی کاهش زورگویی مبتنی بر روش الویز  برای گروه آزمایش در 10 جلسه 60دقیقه‌ای به­صورت دوبار در هفته، ارایه شد. برای گردآوری داده­ها از جامعه‌سنجی (So) و پرسش­نامه روابط همسالان (PRQ) استفاده شد. یافته­ها به روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکووا) تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته­ها نشان داد برنامه آموزشی کاهش زورگویی مبتنی بر روش الویز باعث کاهش رفتارهای زورگویی و قربانی در گروه آزمایش در مراحل پس‌آزمون و پی­گیری شد (0001/0p<). هم‌چنین میزان رفتارهای پسندیده اجتماعی در گروه آزمایش در مراحل پس‌آزمون و پی­گیری افزایش یافت (0001/0p<). نتیجه‌گیری: کاربرد برنامه‌ آموزشی کاهش زورگویی مبتنی بر روش الویز می­تواند مشکلات مربوط به رفتارهای زورگویی را در مدارس کم کند.