هدف: این پژوهش به منظور بررسی تأثیر عملکرد نظام خانواده بر بهداشت روانی اعضای خانواده (پدر، مادر و فرزندان) صورت گرفته است. روش: جامعه‏آماری پژوهش، خانواده‏های مهاجر ایرانی و افغانی در کشور انگلستان بودند. مجموعا 45 خانواده (پدر، مادر و یک جوان 20-15 ساله خانواده) مورد بررسی قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه‏ بالینی با خانواده، پرسشنامه سلامت عمومی، پرسشنامه افسردگی بک، پرسشنامه ارزیابی همبستگی و انعطاف‏پذیری‏ خانواده و پرسشنامه محیط خانواده استفاده شد. داده‏های پژوهش به کمک روشهای آمار توصیفی و تحلیل واریانس یک‏ طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته‏ها: نتایج نشان داد که عملکرد کلی نظام خانواده‏های ‏"سالم‏" و "پریشان‏" کارآمد بوده و تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند، ولی عملکرد خانواده‏های‏ "افسرده‏" در مقایسه با دو گروه دیگر ناکارآمدتر بوده است. خانواده‏های ‏"افسرده‏" از همبستگی و انعطاف‏پذیری کمتری برخوردار بوده و اعضاء ارتباط کمتری با یکدیگر داشتند.در خانواده‏های ‏"افسرده‏" قدرت به طور نامتعادل بین پدر و مادر تقسیم می‏شد و ائتلاف والد-فرزند بیشتر به چشم می‏خورد. والدین خانواده‏های افسرده در تربیت فرزندان ناهماهنگ بوده، از زندگی زناشویی رضایت کمتری داشتند و رابطه جوانان و و الدین دوستانه و رضایت‏بخش نبود.