هدف: اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه و ناتوانی یادگیری از مهمترین اختلالهای روانپزشکی کودکان می‏باشند و در بسیاری از موارد با هم در بیمار دیده می‏شوند. این پژوهش به منظور بررسی رابطه میان اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه و اختلال یادگیری انجام شده است. روش: 30 کودک پسر مبتلا به اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه که‏ بیماری در آنها توسط متخصص روانپزشکی کودکان بر اساس معیارهای DSM-IV تشخیص داده شده بود و 30 کودک سالم‏ که از نظر ویژگیهای فرهنگی- اقتصادی و سن با کودکان گروه بیمار همسان بودند مورد بررسی قرار گرفتند و با یکدیگر مقایسه‏ شدند. از مقیاس والدین کانرز به عنوان بهترین ابزار درجه‏بندی شده قابل دسترس برای سنجش اختلال یادگیری استفاده‏ شد. داده‏های پژوهش به کمک روشهای آماری توصیفی و آزمون آماری t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته‏ها: یافته‏های پژوهش نشان دادند که 13 نفر از کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه (3/43%) و 3 نفر از کودکان عادی (96/9%) مبتلا به اختلال یادگیری بودند و تفاوت دو گروه از نظر ابتلا به اختلال یادگیری معنی‏دار بود.