هدف اصلی این پژوهش بررسیم یزان شیوع استرس در میان مدیران بیمارستانهای دو استان فارس و خوزستان، تعیین عوامل استرس زا در نزد آنان و ارزیابی اثرات استرس بر جنبه‌های مختلف عملکرد آنها بود. از جمله اهداف فرعی این پژوهش تعیین ارتباط بین خصوصیات فردی مدیران با میزان استرس آنها می‌باشد. جهت انجام این پژوهش کلیه مدیران بیمارستانهای دو استان فارس و خوزستان (مجموعا 79 نفر) درنظر گرفته شدند که به علت عدم علاقه برخی از آنها نسبت به مشارکت یا تکمیل پرسشنامه، اطلاعات مربوط به 53 نفر از آنان در این مقاله تجزیه و تحلیل گردیده است. یافته‌های پژوهش میزان شیوع استرس را در میان مدیران موردب ررسی 58% نشان داد که به تفکیک این میزان در مدیران استان فارس 51% و در مدیران استان خوزستان 70% بود. میزان شیوع استرس مدیران بر حسب نوع بیمارستان دولتی و خصوصی به ترتیب معادل 2/68% و 1/11% بود. در رتبه بندی کلی عوامل استرس زا ده عامل زیر به ترتیب بیشترین اهمیت را از لحاظ استرس زایی برایمدیرانداشتند: 1-مشکلات رمبوط به گرانی، 2- شرایط فیزیکی محیط کار، 3- توفیق افراد فرصت طلب، 4- مشکلات با زیردستان، 5- دشواری مسئولیت‌های محوله، 6- مسئولیت در قبال سلامتی بیماران، 7- مسئولیت‌های بیش از اندازه، 8- کمبود امکانات تفریحی سالم، 9- کمبود حقوق و مزایا و 10- پایین بودن سطح فرهنگ اثرات استرس بر جنبه‌های مختلف عملکردمدیران، نتایج به دست امده نشان داد که استرس موجب تضعیف روحیهمدیران در محیط کار، کاهش انگیزه کاری، کاهش کیفیت کار و از بین رفتن تمرکز فکر مدیران جهت تصمیم‌گیری مؤثر گردیده است. یافته‌های این پژوهش همچنین نشان داد که بین میزان استرس مدیران با سن، سابقه کار، داشنت سابقه مدیرت، شمار کارکنان زیرنظر آنان و شمار تخت‌های بیمارستانی زیر سرپرستی آنها رابطه معنی داری وجود دارد. ارتباط بین سن، سابقه کار و سابقه مدیریت با میزان استرس مدیران منفی بود.