هدف از این پژوهش بررسی احتمال آسیب مغزی در مجروحان جنگی موج گرفته بود که در این راستا کارکردهای شناختی حافظه، توجه و تمرکز، قدرت پردازش اطلاعات و تفکر انتزاعی در آنان مورد بررسی قرار رگفت. این مجروحان معمولا با تشخیص اختلال پس از استرس ضربه‌ای تحت درمان قرار می‌گیرند. در حالی که شواهد بالینی گوناگون گویای نوعی صدمه مغزی دست کم خفیف در آنها می‌باشد. برای اجرای پژوهش 4 گروه 20 نفری شامل مجروحان موج گرفته (گروه صالی) به همراه مجروحان مبتلا به آسیبهای عضوی ناشی از اصابت ترکش به مغز، آزادگان مبتلا به اختلال پس از استرس ضربه‌ای و افرادبهنجار (گروههای مقایسه) با استفاده از آزمونهای رایج نوروپسیکولوژی از جمله آزمونهای حافظه و کسلر، بنتون، حذف دایلر، نماد ارقام اسمیت و ویسکانسین موردمقایسه قرا رگرتفند. نتایج نشان داد که در بیشتر آزمونها، عملکرد گروه موج گرفته شبیه عملکردگروه عضوی ولی بطور معنی درای ضعیف تر از عملکرد گروه آزادگان مبتلا به اختلال پس از استرس ضربه‌ای بود. گروه آزادگان نیز در تمامی آزمونها عملکردی شبیه به عملکرد افراد بهنجار داشتند. از آنجا که یافته‌های این پژوهش احتمال بروز صدمات مغزی دست کم خفیف در اثر برخورد موج انفجار را مورد تائید قرار می‌دهد، از این رو بازنگری شیوه درمان این گروه که تاکنون برمبنای تشخیص اختلال پس از استرس ضربه‌ای انجام می‌شده است ضروری به نظر می‌رسد. این بازنگری به ویژه در تنظیم برنامه‌های توانبجشی ور اهنمایی بیماران به منظور پرهیز از استرسهای محیطی و استفاده از راهبردهای سازگاری از اهمیت بسزایی برخوردار است.