پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان شیوع اختلالهای رفتار ایذایی و کمبود توجه در دو مرحله بر روی 400 دانش‌آموز دبستانی (302 پسر، 198 دختر) شهر گناباد انجام شد که در آن از پرسشنامه‌های آموزگاران و پدران و مادران (CSI-4) به عنوان ابزار غربالگری استفاده گردید. در مرحله نخست (بررسی مقدماتی)، متن فارسی پرسشنامه‌ها توسط تنی چند از متخصصان ارزیابی و اصلاح شد سپس توسط مادران و آموزگاران 100 دانش آموز تکمیل شد. آنگاه صد کودک مزبور توسط روانپزشک مصاحبه و پرسشنامه مربوط به والدین توسط روانپزشک برای آنها تکمیل گردید. سپس با مقایسه تشخیص روانپزشک با نتایج پرسشنامه‌ها حساسیت و ویژگی آزمونها براساس بهترین نقطه برش برای هر اختلال رفتار ایذایی تعیین شد. نتایج داده‌های این مرحله نشان داد که به کارگیری هر دو چک لیست با نقاط برش تعیین شده از قابلیت غربالگری مناسبی برخوردار است. در مرحله دوم، دو فرم پرسشنامه توسط مادران و آموزگاران 300 دانش آموز دیگر که به طور تصادفی انتخاب شده بودند تکمیل گردید. با استفاده از نتایج کل نمونه، میزان شیوع اختلالهای موردنظر تعیین شد. نتایج نشان داد که 17 درصد از افراد مورد بررسی دچار اختلالهای رفتار ایذایی و کمبود توجه هستند. اختلال بیش فعالی – کمبود توجه با 9 درصد از شایعترین اختلالها بود. همچنین بین میزان شیوع اختلالهای رفتار ایذایی و کمبود توجه و عوامل جمعیت شناختی جنسیت، پایه تحصیلی، سن، وضعیت اجتماعی – اقتصادی پدر و مادر، وضعیت تحصیلی، سابقه اختلالهای روانپزشکی پدرو مادر و برادران و خواهران دانش آمور ارتباط معنی‌داری وجود داشت.