عضو ممتاز کالج روانپزشکان انگلستان
چکیده: (12573 مشاهده)
این مقاله در آغاز نگاه کوتاهی دارد به زمینه فرهنگی و کارهای علمی پروفسور گری استاد روانشناسی انستیتوی روانپزشکی دانشگاه لندن (جانشین آیزنک). سپس دستاوردهای پژوهشی سالیاندراز وی که منجر به پیدایش گونهای چهارچوب نوروپسیکولوژی برای طبقه بندی بیماریهای روانی شده مورد بحث قرار میدهد.
گری روانپزشکی را شاخهای از پزشکی میداند و به اختلالات رفتاری و روندهای روانی سازنده زیربنای رفتار علاقمند است. این رویکرد چگونگی کنترل و سازماندهی رفتار و شرایطی که موجب هیجانات و عواطف میشود را بخش بزرگی از وظیفه روانپزشکی میداند.
این برداشت عصبی – روان شناختی به بحث درباره سبب شناسی بیماریها نمیپردازد ولی بر یافتههای تکنیکی پیشرفته جدید در مغز و شواهد بالینی متکیاست و نوعی وحدت بین نوروفیزیولوژی و روانشناسی را پی ریزی میکند.
گری معتقد به سه سیستم تنظیم رتفار به نام سیستم رفتاری بازدارنده، سیستم ستیز – گریز و سیستمر فتاری روی آوری است و پس از شرح این سیستمها از نظر رفتاری – تشریحی کارکردی وشناختی، بیماریهای روانی را ناشی از اختلال سیستمهای تنظیم رتفاردانسته و بالاخره به نقشی که هر سیستم در ایجاد علایم دارد میپردازد. آنگاه اختلالات روانی چون اضطراب، پانیک، اعتیاد، افسردگی، اسکیزوفرنی ووسواس مورد مطالعه قرار میگیرد. مسائل کنترل، برنامه ریزی حرکتی، انتظارات آموخته و پیش بینی رویدادهای ممکن ووضع کنونی جهان اطراف، بازبینی و بازرسی مراحل حرکت و نقش هر سیستم در اداره آن مورد توجه بوده و در پایان از آمیگدال به عنوان یک مرکز ستادی صحبت میشود و چگونگی تاثیر این اختلالات در بیماریهای روانی مورد بررسی قرار میگیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصيل |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی دریافت: 1391/9/20 | انتشار: 1374/6/24