با استفاده از یک پرسشنامه مشخصات و علامت شناسی، وضعیت اقتصادی – اجتماعی و علایم مثبت و منفی 922 بیمار اسکیزوفرنیک (66-15 ساله) بستری در مراکز روانپزشکی ایران در سالهای 1364 تا 1370 ، که براساس معیار تشخیصی DSM-III بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا شناخته می‌شدند، مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی تنها به بعضی از جنبه‌های علامت شناسی اختلال اشاره شده است. نتایج نشان داد که از نظر علامت شناسی، خلق افسرده، عواطف نامتناسب و بی تفاوت، جریان فکر کند، هذیان گزند و آسیب، توهم سمعی آمرانه یا نظردهنده، فقدان قضاوت منطقی و بصیرت نسبت به بیماری از شایعترین علایم بیماری بوده است.