دوره 17، شماره 2 - ( ويژه‌نامه بهداشت روان، تابستان 1390 )                   جلد 17 شماره 2 صفحات 163-162 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Kharaziha S. Plant of Mental Health does not Bear . IJPCP 2011; 17 (2) :162-163
URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-1356-fa.html
خرازی‌ها شهرام. نهال بهداشت روان به ثمر نمی‌رسد. مجله روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران. 1390; 17 (2) :162-163

URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-1356-fa.html


دانشگاه علوم پزشکی تهران ، sh.kh.88@gmail.com
چکیده:   (10734 مشاهده)

نمودار تشکیلاتی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به احتمال زیاد با هدف کوچک­سازی دولت دگرگون شد. در تشکیلات جدید، معاونت سلامت این وزارت­خانه دوباره در الگوی ساختاری پیشین، یعنی دو معاونت بهداشت و درمان تعریف شد، با این تفاوت که برخی از زیر­مجموعه­های پیشین این دو معاونت با تغییر نام در بخش­های گوناگون پراکنده و از پوشش معاونت اصلی خارج شدند. در جریان این تغییرهای پرشتاب و چه بسا کارشناسی‌نشده‌ی سازمانی، متأسفانه دفتر سلامت روانی- اجتماعی و اعتیاد استقلال خود را از دست داد.

در سال­های اخیر به­دلیل اهمیت و گسترش هشداربرانگیز مشکلاتی مانند نابسامانی­های روانی و آسیب­های اجتماعی و اعتیاد، دفتر سلامت روانی- اجتماعی به­صورت تشکیلاتی مستقل اداره می­شد، ولی اکنون این دفترِ مستقل از حالت مجموعه­ای رو به گسترش به زیر­مجموعه­ای کوچک و حاشیه­ای تبدیل شده است. البته برای نخستین بار نیست که به‌دلیل سیاست­گذاری­های نادرست با بازگشت به نقطه صفر مواجه می­شویم!

در شرایطی که سازمان بهداشت جهانی افسردگی را مهم‌ترین بیماری در چند سال آینده اعلام و ستاد مبارزه با مواد مخدر بر لزوم ایجاد ساختار سازمانی مجزا  و مشخص  در دانشگاه­های علوم­پزشکی سراسر کشور تأکید کرده است، ازهم‌گسستگی دفتر سلامت روانِ وزارت بهداشت رویدادی پرسش­برانگیز و شگفت­آور است که به­هیچ­وجه با برنامه‌ریزی­های وزیر و معاون پیشین این وزارت­خانه در مورد فعالیت مستقل حوزه‌های سازمانی سلامت روان و پیشگیری و درمان سوء‌مصرف مواد هماهنگی ندارد. بدیهی است پیامدهای منفی این ناهماهنگی­ها در سطح فراگیر، گریبان­گیر دانشگاه­های علوم­پزشکی خواهد شد که گروه مستقل سلامت روانی- اجتماعی و اعتیاد را راه‌اندازی کرده­اند.

تغییر نمودار تشکیلاتی وزارت بهداشت بار دیگر بر پایبند نبودن ما به برنامه­ریزی­های درازمدت مهر تأیید می‌زند، که با تغییر یک مقام ارشد در یک سازمان، بیشتر برنامه­ها و حتی سمت­های اداری آن سازمان به­هم­ ریخته و از ابتدا بازتعریف می­شود! این تغییر نشان داد حرف و ادعای مسئولان و سیاست­گذاران چقدر با عمل فاصله دارد.

فعالان سلامت روان در سایه استقلالی که به­دست آورده بودند، با برنامه­ریزی و تلاش­های مستمر خویش کوشیدند تا این نکته را جا بیندازند که اختلال­های روان­پزشکی به­ویژه افسردگی و اعتیاد را نمی­توان مانند دیابت، افزایش فشارخون، هیپوتیروئیدی، فنیل­کتونوری و... تنها یک شاخه مهم از بیماری­های غیرواگیر درنظر گرفت. تلاش آنها برای ضرورتی بود که احساس می­شد: «تعریف دفتر جداگانه برای سلامت روانی و اجتماعی!» و برای جامه عمل پوشاندن به این باور که «نمی­توان بخش سلامت روان را یک بخش وابسته، در حاشیه دیگر بیماری­ها و گروه‌های بهداشتی در نظر گرفت!»

 دفتر سلامت روانی- اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت در سایه استقلال نسبی و سپس کاملی که به­دست آورد، در دو سه سال اخیر بسیاری از موضوع­های به­حال خود رهاشده، دست‌ناخورده و ناپیموده (از جمله برنامه پیش‌گیری از خودکشی، تدوین قانون همه­جانبه سلامت روان، تأمین سلامت روان در بحران و بلایا، برقراری تعامل میان دو سامانه سلامت روان و رسانه، آموزش برنامه مهارت­های زندگی و فرزندپروری، مقابله با کودک­آزاری، درمان اعتیاد با متادون و...) را مورد توجه قرار داد. اداره سلامت اجتماعی را بنیان نهاد و فعال کرد؛ به مستندسازی تجربه­ها توجه کرد (مانند تدوین و انتشار راهنمای درمان بیماری­های روان­پزشکی بزرگسالان، قانون همه­جانبه سلامت روان، راهنمای بیان اخبار خودکشی در رسانه­ها، راهنمای تجویز شوک­درمانی و...)؛ شاخص­های جدید تعریف کرد؛ به ایده­های نو میدان داد و زمینه ایده‌پردازی در گستره‌های گوناگون را فراهم آورد... ولی...

از کف رفتن استقلال این دفتر بسیاری از فعالان حوزه‌های علوم روان­شناختی و رفتاری (روان‌پزشکان، روان‌شناسان، مددکاران اجتماعی و...) را نسبت به اجرایی شدن برنامه­های ازپیش تعریف­شده دلسرد کرد و زایمان جنین تراریخته سلامت روان را برای هزار و یکمین بار به عقب انداخت! جنین ناقص­الخلقه­ای که به­نظر نمی­رسد حتی با سزارین هم به­دنیا بیاید! به احتمال نزدیک به یقین، سی سال، شصت سال و شاید صد سال دیگر هم وزیر بهداشت هم­چنان از اهمیت بهداشت روانی مردم سخن بگوید و بر ادغام برنامه‌های سلامت روان در سامانه سلامت تأکید نماید، ادغامی که نه اکنون و نه آن زمان اتفاق نخواهد افتاد!!!
واژه‌های کلیدی: نهال، بهداشت روان
متن کامل [PDF 74 kb]   (2774 دریافت)    
نوع مطالعه: نامه به سردبير | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1390/10/20 | انتشار: 1390/5/24

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology

Designed & Developed by : Yektaweb