هدف: هدف اساسی این پژوهش، کشف سازوکارهای زیرساز اضطراب در نظریه ولز میباشد. این کار از راه بررسی رابطه انواع فراشناخت در نظریه نلسون و نارنس با اضطراب فراشناختی در نظریه ولز امکانپذیر است. از این رو، در گام نخست این پژوهش، رابطه بین اضطراب فراشناختی و قضاوت یادگیری آنی و تأخیریافته که از انواع سازوکارهای نظارتی فراشناختی است، بررسی میشود. روش: جامعه این پژوهش، دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران میباشند که از بین آنها 290 نفر دانشجو (146 مرد و 144 زن) بهصورت داوطلب و در دسترس، با استفاده از آزمون قضاوت یادگیری و پرسشنامه افکار اضطرابی ارزیابی شدند. برای تحلیل دادهها از همبستگی و رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که قضاوت یادگیری آنی و تأخیریافته با نمره کلی اضطراب فراشناختی و تمامی زیرمقیاسهای آن، همبستگی مثبت معنادار از 15/0 تا 21/0 دارد. تحلیل رگرسیون گام به گام نیز نشان داد که زیرمقیاس نگرانی اجتماعی میتواند به ترتیب 4/4% و 9/3% از واریانس قضاوت یادگیری آنی و تأخیریافته را تبیین کند. با این حال این همبستگیها ضعیف و درصد تبیینشده نیز بسیار کم است. نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان داد که قضاوت یادگیری، آن مکانیزم معیوبی که ولز در نظریه خود بدان اشاره میکند نیست و احتمالاً انواع دیگر فراشناخت در این زمینه سهیم هستند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |