هدف: در این بررسی کوشش شد فراوانی مصرف الکل در بیماران بستری در یک بیمارستان عمومی در ایران تعیین شود.

روش: این پژوهش از نوع توصیفی– مقطعی بود و در آن 571 بیمار بستری در یازده بخش بیمارستان عمومی حضرت رسول اکرم(ص) مورد بررسی قرار گرفتند. بخش‌های کودکان، اورژانس، ICU و CCU از بررسی کنار گذاشته شدند. ابزار پژوهش یک پرسش‌نامه‌ی جمعیت‌شناختی بود. روش نمونه‏گیری غیرتصادفی و در دسترس بود.

یافته‏ها: توزیع فراوانی مصرف فعلی الکل 6/9%  بود (9/8% مرد و 7/0% زن) و در کل 4/25% افراد (8/22% مردان و 6/2% زنان) در طول عمر خویش سابقه‌ی مصرف الکل داشتند. بیشترین فراوانی مصرف فعلی الکل در بخش ارتوپدی (3/25%)، گروه سنی 29-15 سال (3/47%) و افراد با تحصیلات زیر دیپلم (4/56%) دیده شد. فراوانی مصرف فعلی الکل در افراد متأهل 5/54% و در افراد مجرد، طلاق گرفته و همسر مرده 5/45% بود و الگوی مصرف هفتگی شایع‌ترین الگوی مصرف فعلی الکل بود (5/34%).

نتیجه: نتایج این بررسی نشان می‏دهد که مصرف الکل در بین بیماران بستری در بیمارستان عمومی شیوع قابل توجهی دارد و توجه به مداخله‌ی آن در تظاهرات و درمان بیماری‌های مختلف اهمیت دارد.