هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان تأثیر اطلاع‏‏رسانی بر سطح اضطراب و بهبود بدنی بیماران پس از عمل‌های جراحی فتق، بواسیر و صفرابرداری بود.

روش: در این پژوهش 180 آزمودنی آماده‌ی عمل جراحی به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (86= n) و گواه (94= n) جای داده شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. در حالی که همه‌ی بیماران به پرسش‌نامه‌ی اضطراب حالت- صفت اشپیل برگر در دو نوبت، روز پیش از عمل و یک ساعت پیش از عمل، پاسخ دادند، اطلاع‏رسانی در مورد عمل جراحی و مراقبت‏های معمول پرستاری به دو صورت نوشتاری و گفتاری تنها برای گروه آزمایشی انجام شد. داده‌های پژوهش به‌کمک آزمون‌های آماری t و تحلیل واریانس تحلیل گردید.

یافته‏ها: این بررسی نشان داد که اطلاع‏رسانی در مورد بیماران گروه آزمایشی، سطح اضطراب حالت را کاهش داده، فرایند بهبود بدنی را تسریع کرده و میزان درد و مصرف مسکن را پایین آورده است. اطلاع‏رسانی نه تنها اضطراب بیماران تحت عمل جراحی را کم کرد بلکه شاخص‏های فیزیولوژیک مانند فشار خون‌های سیستولیک و دیاستولیک و سرعت ضربان قلب را نیز کاهش داد.

نتیجه: ‌اطلاع‏رسانی سبب افزایش پیش‏بینی‏پذیری و کاهش اضطراب می‏شود و با افزایش «مسؤلیت‏پذیری»، فرآیند بهبود جسمانی بیماران را تسریع می‏کند.